ไม่รอให้เขาพูดซ้ำขวัญตะวันก็จัดการบะหมี่ตรงหน้าจนหมดชาม เหนือสมุทรมองคนหิวแต่รักษามารยาทอย่างขำขัน
“อิ่มไหม”
“ไม่อิ่มค่ะ”
“อย่าทำหน้าเหมือนไม่เคยเห็นผู้หญิงกินจุสิคะ ก็ขวัญหิวนี่นา”
“โอเค งั้นเดี๋ยวพี่ไปต้มให้ใหม่”
“ไม่ต้องค่ะ เดี๋ยวขวัญไปทำเอง พี่เหนือทานเถอะ”
ไม่นานขวัญตะวันก็จัดการกับบะหมี่ชามที่ 2 หมดเกลี้ยง จากนั้นหล่อนก็เก็บชามไปล้าง เมื่อออกมาก็พบว่าเหนือสมุทรจัดที่นอนไว้เรียบร้อยแล้ว
“ขวัญนอนได้ไหม”
ดวงตาคมเข้มแต่มีแววหวานสุดในเวลานี้ มองเจ้าของร่างเล็กที่อยู่ในชุดเสื้อฝ้ายกางเกงฝ้าย ปล่อยผมยาวสยายคลอเคลียแผ่นหลัง ใบหน้าไร้เครื่องสำอางแต่กลับดูน่ามองที่สุด
ขวัญตะวันเองก็มองเตียงนอนขนาดใหญ่ตรงหน้า มีความเขินอายอยู่เต็มใบหน้าจิ้มลิ้ม
“นอนได้ค่ะ”
“งั้นขวัญนอนเลยนะ พี่ไปอาบน้ำก่อน อยู่คนเดียวได้ใช่ไหม”
“อยู่ได้ค่ะ พี่เหนือไปอาบน้ำเถอะ”
เหนือสมุทรพยักหน้ารีบพาตัวเองก้
