ทำความรู้จัก
1886 คำ
“ ตาไปร์มาแล้วเหรอลูก มานั่งกับแม่มา ” ปารินทร์ที่เห็นลูกชายของตัวเองก็เรียกให้มานั่งข้างๆ
“ ครับ ”
แล้วไปร์เกอร์ก็เดินไปนั่งที่ข้างๆแม่ของตัวเอง ปารินทร์เลยแนะนำเพื่อนของตัวเองและลูกสาวเพื่อนให้ลูกชายตัวเองรู้จัก
“ ตาไปร์ คนนี้เพื่อนเเม่ชื่อ น้ายี่หวาและนี้หนูกอหญ้าลูกสาวของยี่หวา ”
ปารินทร์แนะนำทั้งสองคนให้ลูกชายตัวเองรู้จัก และก็ไม่ลืมแนะนำ ลูกชายของเธอให้เพื่อนรู้จัก
“ ยี่หวา หนูกอหญ้า นี้ไปร์เกอร์ลูกชายป้าเองจ๊ะ และก็มีแฝดของเขาอีกคน คนนั้นชื่อ บิ๊กเกอร์ แต่วันนี้ไม่ได้มา ”
ปารินทร์แนะนำเสร็จ เด็กทั้งสองคนก็ยกมือไหว้กันอีกครั้ง ไปร์เกอร์ที่ได้เห็นใบหน้าสวยของกอหญ้า ในหัวเขาก็มีคำนี้ผุดขึ้นมา ‘ น่ารัก น่าเย..จังวะ ’ พอทุกคนรู้จักกันแล้ว ปารินทร์ก็ไม่อยากให้เสียเวลา เธอเลยหันไปพูดกับลูกชายตัวเอง
“ ไปร์ที่เเม่ให้ลูกมาวันนี้ แม่จะให้ลูกพาน้องไปอยู่ที่คอนโดของลูกด้วย น้องเพิ่งย้ายมาจากอีสาน เลยยังไม่รู้หนทางที่นี้ น้องจะไปอยู่กับลูกไม่นาน ลูกคงไม่ติดอะไรใช่มั้ย เพราะคอนโดลูกมีสองห้อง ” ปารินทร์พูดกับลูกชายออกไป เเละจ้องหน้าลูกชายส่งสายตาให้ไปร์เกอร์ห้ามปฏิเสธเขา
“ เออ คือว่า… ” ไปร์เกอร์ที่อยากจะปฏิเสธแต่ก็โดนสายตาคมของคนเป็นเเม่จ้องไว้ เขาเลยต้องพูดว่า
“ ได้ครับ ไม่มีปัญหา ” พอได้คำตอบที่ถูกใจ ปารินทร์ก็ยิ้มออกมาทันที
“ น้าขอบคุณมากนะ ไปร์ น้าไม่ให้น้องอยู่รบกวนเรานานหรอก เดี๋ยวพอน้องปรับตัวกับโรงเรียนได้ น้าค่อยซื้อคอนโดให้น้อง ” ยี่หวาบอกกับลูกชายของเพื่อน เพราะถ้าไปร์เกอร์ไม่ติดอะไรเธอก็เบาใจ
“ ครับ ”
ไปร์เกอร์ตอบคนที่เป็นเพื่อนของเเม่ตัวเองออกไป เเล้วหันมาสนใจใบหน้าของกอหญ้าแทน ปล่อยให้ผู้ใหญ่ทั้งสองนั่งคุยกัน เขาเพียงแค่นั่งฟังเงียบๆ กอหญ้าเองก็เช่นกัน
สองชั่วโมงต่อมา
ยี่หวาก็ขอตัวกลับก่อน เพราะบ้านเธอกับที่นี้อยู่ค่อนข้างไกลกัน เธอเลยหันมากอดลูกสาวของตัวเอง
“ ดูแลตัวเองดีๆนะลูก อย่าดื้อกับพี่เขาละ ” ยี่หวากอดเเละบอกกับลูกสาวของเธอ
“ ค่ะ ” กอหญ้าได้เเต่กอดเเละบอกกับแม่ของเธอออกไป แล้วยี่หวาก็หันมาพูดกับไปร์เกอร์
“ น้าฝากน้องด้วยนะ ถ้าน้องดื้อน้องซน ดุน้องได้เลย น้าไม่ว่า ” ยี่หวาบอกกับลูกชายเพื่อน
“ ฉันกลับก่อนนะปารินทร์ขอบใจเธอมากที่ช่วยเราสองคนแม่ลูก ” ยี่หวาหันมาพูดกับเพื่อนรักของเธอ
“ จ้า ขับรถกลับดีๆนะ ” และทั้งสามคนก็รอจนรถยี่หวาขับออกไป ปารินทร์เลยหันมาถามลูกชายของตัวเอง
“ ไปร์จะค้างที่บ้านหรือกลับคอนโดเลยลูก ”
ปารินทร์ถามลูกชายตัวเอง เพราะถ้าลูกนอนที่บ้านเธอจะให้คนไปเตรียมห้องให้หลานสาว
“ ไม่ครับ ผมจะกลับเลย พรุ่งนี้ผมมีเรียน ”
ไปร์เกอร์ตอบออกไป เพราะถ้าเเม่เล่นหาผู้หญิงใส่พานมาถวายขนาดนี้เเล้ว คืนนี้เขาจะกลับไปจัดเธอ ในเมื่อเเม่เขาอยากให้ เธอไปอยู่กับเขานัก เขาไม่สนว่า เเม่จะให้เธอไปอยู่กับเขาในฐานะอะไร แต่เขาจะเลือกสถานะให้เธอเอง
“ โอเค งั้นแม่ฝากน้องด้วยนะ ”
ในเมื่อลูกชายไม่ยอมนอน คนเป็นแม่ก็ทำอะไรไม่ได้ ได้เเต่ฝากให้ไปร์เกอร์ดูแลกอหญ้าดีๆ
“ งั้นผมกลับเลยดีกว่า เดี๋ยวมืดมาก เผื่อน้องอยากได้อะไรเพิ่มจะได้หาให้ทัน ” ไปร์เกอร์พูดกับแม่ตัวเองออกไป
“ จ้าลูก หนูกอหญ้า ถ้าขาดเหลืออะไรบอกพี่เขาได้เลยนะไม่ต้องเกรงใจ ” คำเเรกเธอพูดกับลูกชาย ส่วนอีกประโยคปารินทร์พูดกับเด็กสาวที่เป็นลูกสาวของเพื่อน
“ ค่ะ คุณป้า ”
พอคุยจบไปร์เกอร์ก็ยกกระเป๋าคนตัวเล็กใส่รถ แล้วทั้งคู่ก็นั่งมาในรถด้วยกัน โดยที่ไม่มีใครพูดใดๆออกมา รถสปอร์ตคันเทาวิ่งเข้ามาจอดที่คอนโดหรูเเห่งหนึ่ง แล้วไปร์เกอร์ก็ลงจากรถพร้อมลากกระเป๋าคนตัวเล็กเข้ามา กอหญ้าเห็นแบบนี้เลยต้องวิ่งตามเขาเข้ามา
พอไปร์เกอร์มาถึงชั้นที่ตัวเองพักอยู่ เขาก็ได้เปิดประตูเดินเข้าไปในห้อง และตามด้วยกอหญ้า กอหญ้ามองไปรอบๆห้อง มันมีพื้นที่เยอะมากและก็กว้างมาก ห้องนี้ตกเเต่งด้วยโทนสีเทา ภายในห้องมีเฟอร์นิเจอร์หรูครบครัน เธอมองไปเรื่อยๆจนไปร์เกอร์พูดขึ้นมาว่า
“ สำรวจพอรึยัง ถ้าเธอจะมาอยู่กับฉัน เราต้องมาทำความรู้จักกันก่อน ”
ไปร์เกอร์พูดกับเธอ และก็เดินมานั่งที่โซฟา กอหญ้าเลยเดินมายืนที่ใกล้ๆเขา เเต่เธอไม่ยอมนั่งสักที จนเขาต้องพูดว่า
“ นั่งลง ” เธอเลยนั่งลงที่โซฟาตัวว่าง
“ เธออายุเท่าไร ” พอกอหญ้านั่งแล้วไปร์เกอร์ก็ถามเธอขึ้นมาทันที
“ 17 ค่ะ ” กอหญ้าตอบออกไป
“ เด็ก ”
ไปร์เกอร์พูดขึ้น พลางมองสำรวจกอหญ้าตั้งเเต่หัวจรดเท้า เเต่เด็กบ้าไร นมอย่างกับลูกมะพร้าว เขาคิดในใจ
“ เด็กเเล้วไงคะ ” กอหญ้าถามเขา เพราะเธอไม่ชอบให้ใครมาว่าเธอเด็ก
“ ก็ไม่เเล้วไง ” ไปร์เกอร์พูดขึ้น เขาไม่คิดว่า เด็กน้อยหน้าตาหวานๆอย่างเธอจะกล้าพูดสวนเขาขึ้นมา
“ ค่ะ แล้วพี่อยากรู้อะไรอีกคะ ” กอหญ้าถามเขา อยู่ๆมาถามอายุ พอเธอตอบออกไปก็ว่าเธอเด็ก
“ ไม่อยากรู้อะไร แค่เราต้องมีข้อตกลงในการอยู่ด้วยกัน ” ไปร์เกอร์พูดต่อ
“ ค่ะ ว่ามาเลย ” กอหญ้าตอบเขาเเล้วเธอก็นั่งฟังไปร์เกอร์พูด
“ ฉันไม่ชอบคนมาวุ่นวาย เธออยู่ที่นี้ได้เเต่ห้ามพาใครเข้ามา และ ไม่ว่าฉันจะสั่งให้เธอช่วยทำอะไรเธอเองก็ต้อบทำห้ามดื้อ ห้ามขัดใจฉัน มีเเค่นี้ทำได้มั้ย ”
เขาพูดกับเธอออกไป แต่ความหมายของคำว่า เขาสั่งให้เธอช่วยทำอะไรเธอก็ต้องทำมันครอบคลุมทุกเรื่อง
“ ตกลงค่ะ ไม่มีปัญหา ”
ก็นึกว่าจะเรื่องอะไร เธอก็คงไม่พาใครมาวุ่นวายอยู่แล้ว ส่วนที่เขาบอกว่า ถ้าเขาให้ฉันช่วยก็คงเรื่องงานบ้านอะไรพวกนี้เเหละมั้งเพราะพี่เขาเป็นผู้ชายคงไม่ค่อยมีเวลาทำ
“ ดีล เเต่ฉันไม่ชอบคนพูดปากป่าว เดี๋ยวฉันไปปริ้นเอกสารมาเซ็นเผื่อเธอผิดคำพูด ”
ไปร์เกอร์บอกกับเธอเเละลุกเข้าไปในห้องนอนของเขา เพียงไม่นานก็ออกมาด้วยกระดาษแผ่นหนึ่งที่ระบุข้อตกลงการอยู่ด้วยกัน กอหญ้าเลยอ่านสัญญาอันนี้ เเต่คิ้วสวยต้องขมวดตรงที่ว่า ถ้ากอหญ้าทำไม่ได้เธอจะต้องชดใช้ให้กับเขาเป็นจำนวน 5 ล้านบาท เธอไม่เข้าใจตรงนี้เธอเลยถามเขาออกไป
“ กอหญ้าไม่เข้าใจตรงที่ต้องชดใช้ ช่วยอธิบายหน่อยค่ะ ” กอหญ้าถามไปร์เกอร์ออกไป เเละเขาก็ได้อธิบายกับเธอ
“ ก็หมายความว่า ไม่ว่าฉันจะให้เธอช่วยทำอะไรก็แล้วแต่ ถ้าเธอช่วยฉันไม่ได้หรือว่าเธอทำอะไรในห้องนี้เสียหายเธอต้องชดใช้ให้ฉัน ”
เขาพูดออกไปและกอหญ้าก็พยักหน้าให้เขาว่าเธอเข้าใจแล้วจากนั้นเธอก็เลยเซ็นเอกสารข้อตกลงนี้กับเขา เเล้วส่งกระดาษคืนให้เขา
ไปร์เกอร์รับกระดาษมาเเล้วรอยยิ้มร้ายก็ปรากฏขึ้นมาบนหน้าเขาทันที เสร็จเเน่กอหญ้า อยากรู้จริงว่าตรงนั้นของเธอจะมีหญ้าเหมือนชื่อรึป่าว
“ ไปอาบน้ำสิ นั่นห้องเธอ ” เขาบอกกับเธอเเละชี้ไปที่ห้องนอนเล็ก กอหญ้ามองตามมือเขาเเล้วเธอก็ลุกขึ้น
กอหญ้าที่เข้ามาในห้องเเล้ว เธอก็มองสำรวจห้องนอนของเธอ ถึงไปร์เกอร์จะบอกว่ามันคือห้องนอนเล็ก แต่จริงๆห้องนี้ไม่ได้มีขนาดเล็กเลย และของในห้องก็มีครบ เฟอร์นิเจอร์ครบครัน กอหญ้าเลยจัดของเข้าที่ให้เรียบร้อย พอเสร็จเเล้วเธอก็เดินเข้าห้องไป
ก๊อก ก๊อก
กอหญ้าที่เพิ่งอาบน้ำเป่าผมเสร็จเธอกำลังล้มตัวจะนอน แต่อยู่ๆก็ได้ยินคนเคาะประตูห้องเธอ แต่ไม่ต้องบอกก็รู้ว่าคือใคร คงจะเป็น อีพี่ไปร์เบอร์อะไรนั้น แค่เห็นหน้าเธอก็ไม่ค่อยถูกชะตาเท่าไหร่ แต่ที่ต้องมาอยู่ที่นี้ก่อน ก็เพราะไม่อยากให้เเม่เธอลำบากใจ แค่เรื่องที่เเม่เพิ่งหย่ากับพ่อ เธอก็สงสารเเม่พอเเล้ว กอหญ้าลุกจากเตียงเดินมาเปิดประตูห้องนอนเธอก็พบกับเขา
“ มีอะไรรึป่าวคะ แล้วทำไมพี่ไม่ใส่เสื้อผ้าให้ดีๆ ใส่ชุดคลุมอาบน้ำออกมาทำไม ”
กอหญ้าพูดกับเขา เพราะไปร์เกอร์มาเคาะประตูห้องเธอแล้วเขาทำไมไม่เเต่งตัวก่อน เธอเป็นผู้หญิงนะ
“ จะใส่ทำไมให้เสียเวลา ” ไปร์เกอร์พูดขึ้น
“ หมายความว่าไงคะ ”
กอหญ้าที่ได้ยินเเบบนั้นเธอก็ถามเขาทันที แต่ไปร์เกอร์ก็ไม่ตอบ แต่เขาพูดอีกอย่างขึ้นมา
“ เป่าผมให้หน่อย ”
พอกอหญ้าเห็นไปร์เกอร์ยื่นไดร์เป่าผมมาให้เธอก็รับมาถือไว้ และไปร์เกอร์ก็เดินเข้ามาในห้องนอนเธอแล้วนั่งลงบนเตียงทันที กอหญ้าที่เห็นเเบบนั้นเธอเลยไปหยิบปลั๊กไฟมาต่อเเล้วจะขึ้นเตียงนอนเพื่อมาเป่าผมให้เขาแต่เธอยังไม่ทันได้ขึ้นไปบนเตียงเลยไปร์เกอร์ก็จับเเขนเล็กไว้ก่อน
“ จะไปไหน เป่าตรงนี้ ” เขาดึงเเขนกอหญ้าให้มายืนอยู่ข้างหน้าเขา
“ เเบบนี้มันจะเป่าได้ไงกัน ”
กอหญ้าพูดออกไป จะให้เธอเป่ายังไงยืนอยู่ข้างหน้าเขาเเบบนี้ เธอเป่าไม่ถนัดหรอก ถึงเป่าได้ก็ต้องโดนตัวเขาอยู่ดี
- ผู้เขียน
