น้ำตาล Talk
วันนี้ฉันมาเรียนทั้งที่ร่างกายก็ยังไม่ได้ดีหรอก แต่ก็ไม่อยากอยู่เฉยๆ แหละ อยู่บ้านก็ไม่รู้จะทำอะไรนอกจากนั่งๆ นอนๆ อีกอย่างฉันก็ไม่ได้เป็นหนักขนาดนั้น กินยาไปแล้วเดี๋ยวก็หายเองแหละ
ใจหนึ่งก็อยากเรียนให้จบเร็วๆ นี้เลย เพราะสิ่งที่ฉันต้องเจอทุกครั้งที่มาเรียนคือสายตาของเพื่อนๆ ที่จ้องมองฉันด้วยความรังเกียจ บางคนก็เข้ามาใช้คำพูดแทะโลมฉันตลอด พวกเขามองฉันอย่างกับว่าฉันไม่ใช่คนเพียงเพราะฉันแต่งงานแล้ว
"เดี๋ยวก่อน....จะรีบไปไหนหรอ หยุดคุยกันก่อนสิฉันมีเรื่องจะคุยกับเธอ"
ในขณะที่ฉันกำลังรีบเดินผ่านกลุ่มของเพื่อนผู้ชายออกไป จู่ๆ ผู้ชายที่เคยใช้คำพูดแทะโลมฉันก็หยุดรั้งฉันไว้ด้วยมือของเขาก่อนที่เพื่อนของเขาที่เหลือจะเดินไปดักเอาไว้อีกทางประมาณว่ายังไม่ให้ฉันเดินออกไปตอนนี้
"อะไรของพวกนาย ฉันจะกลับบ้าน!"
"จะรีบกลับไปไหน อยู่คุยกันนิดๆ หน่อยๆ จะเป็นอะไรไป"
"....."
"ก็แค่จะถาม
