“ขนมอร่อยมากเลยค่ะ แต่พวกพี่กินจนท้องจะแตกแล้ว ถ้าขืนยังกินอีก คงรับข้าวเย็นไม่ไหวเป็นแน่แท้” ศักดิ์เองก็รีบปรามขณะลูบท้องตัวเองไปมา นิ่มยิ้มก่อนจะเอ่ยขอตัวจากทุกคนไปจัดการอาหารเย็นให้เรียบร้อย
“กันบอกพวกนายก่อนเลยว่าเข้าป่าห้ามล่าสัตว์” โมกข์รีบบอกเพื่อนๆ
“ไม่ล่าหรอก พวกเรารู้ดี”
“เทือกเขามีเจ้าป่าเจ้าเขาถ้าอยากล่าสัตว์ต้องจุดธูปขออนุญาตแต่กันไม่อยากมีปัญหา”
“มีอะไรหรือเปล่า”
“เผื่อน้องนิ่มท้อง”
“เกี่ยวอะไรกับท้อง” เพื่อนๆ ประสานเสียงเอ่ยถามพร้อมกัน
“ไม่อยากฆ่าสัตว์ตัดชีวิตหรือพาใครไปฆ่าชีวิตคนอื่นน่ะ ถ้าเกิดนิ่มท้องขึ้นมากลัวจะไม่ดีต่อลูกในท้อง” คนเฒ่าคนแก่แถวบ้านของเขาเชื่อเรื่องบาปบุญคุณโทษการฆ่าสัตว์ตัดชีวิตเป็นสิ่งไม่ดี ชีวิตของใครใครก็รัก เขาจึงไม่อยากทำบาป ยิ่งถ้าภรรยามีแววว่าจะตั้งครรภ์หรือกำลังตั้งครรภ์ยิ่งห้ามเบียดเบียนสัตว์อื่นเพราะมีความเชื่อว่าลูกที่คลอดออกมาจะพิกลพิก
