ลัยลานั่งรอพบนิตวรรณที่หน้าห้องทำงานไม่นาน เจ้าของห้องสาวสวยก็เดินออกมาเชิญให้เธอเข้าไปคุยด้านใน ลัยลาจำได้ว่านิตวรรณคนนี้ก็คือคนที่ยืนข้างๆ สามีของเธอในวันเดินแบบ ที่แท้ เธอก็เป็นผู้จัดการฝ่ายการตลาดของโรงแรมแห่งนี้นี่เอง
“สวัสดีค่ะ ดิฉันลัยลาค่ะ”
“สวัสดีค่ะคุณลัยลา เชิญนั่งก่อนสิคะ” นิตวรรณบอกพลางมองสำรวจคนตรงหน้า
ลัยลานั่งลงแล้วก็ยิ้มหวานอย่างกันเอง ทำให้นิตวรรณมองเขม็ง ลัยลาเป็นผู้หญิงที่สวยจัด มองมุมไหนก็สมบูรณ์แบบไปหมด ไม่แปลกใจเลยที่คุณหมอจะยอมสละโสด ทำให้ยิ่งไม่ชอบหน้า
“คุณนิตวรรณจ้องดิฉันนานแล้ว มีอะไรหรือเปล่าคะ”
“ไม่มีค่ะ ต้องขอโทษด้วย” นิตวรรณรีบบอกแล้วปรับสีหน้าให้ยิ้มแย้ม “ดิฉันขอแทนตัวเองว่าพี่นะคะ คุณลัยลาเรียกดิฉันว่าพี่นิตก็ได้ค่ะ คุณหมอเมฆาโทร.มาสั่งดิฉันไว้แล้วว่าให้ช่วยดูงานให้คุณลัยลาด้วย”
“ลำบากพี่นิตที่ต้องมาหางานให้ฉันจริงๆ ค่ะ”
“ไม่ลำบากเลยค่ะ พี่ยินดีช่วย
