“ป้านอมคะ วันนี้ฉันกลับบ้านค่ำนะคะ ไม่ต้องทำอาหารเย็น” ลัยลาบอกผู้สูงวัยกว่าถึงจะเป็นคนงานก็ตาม “คุณลัยลาจะไปไหนคะ แล้วบอกคุณหมอหรือยัง” “ยังไม่ทันบอกเลยค่ะ ตั้งใจว่าจะบอกเช้านี้ แต่คุณหมอออกไปทำงานก่อน” “ถ้าอย่างนั้นอย่าลืมโทร.บอกคุณหมอนะคะ คุณหมอจะได้ไม่ต้องเป็นห่วงคุณ” ลัยลาทำหน้าปั้นยาก “ห่วงเหรอคะ” หมอเมฆาน่ะหรือจะห่วงเธอ เขาแค่ทำหน้าที่สามีให้ถึงจุดคุ้มทุนกับค่าสินสอดหลายล้านบาทเร็วๆ มากกว่ามั้ง เขาแต่งงานกับเธอตามที่บิดามารดาบังคับเท่านั้น “ค่ะ ฉันจะโทร.บอกคุณหมอเอง” “แล้วคุณลัยลาจะไปยังไงคะ คุณหมอบอกป้าว่ารถคันเล็กให้คุณลัยลาเอาไปใช้ได้” รถคันเล็กที่ป้าประนอมบอกคือโตโยต้าวีออส แต่ลัยลายังไม่เคยสำรวจรอบๆ บ้านเลยไม่ได้รับปาก และอีกอย่าง อรรณพจะมาทำหน้าที่สารถีให้อยู่แล้ว “เพื่อนฉันมารับค่ะ ยังไงก็ขอบคุณป้ามากนะคะที่เป็นห่วง” “เพื่อนคนไหนคะคุณลัยลา” นางอดจะถามไม่ได้ “ณพไงค