“อยู่นิ่ง ๆ นะคนดี ที่เหลือพี่จัดการเองครับ....”
ราวกับถูกกระชากลงมาจากหน้าผาสูงชันในพริบตา ลดาที่เพิ่งจะเสร็จสมและยังอ่อนไหวอยู่ไม่ทันได้พิจารณาคำพูดเขาให้ดีก็ถูกคุณหมอสุดเอาแต่ใจเร่งซอยเอวสอบใส่ร่องรักจนต้องกรีดร้องออกมา
“ดะ เดี๋ยวค่ะ อ๊าาา”
เสียงเนินเนื้อกระทบกันพั่บ ๆ ดังกลบเสียงห้ามปรามของลดาไปจนสิ้น เขาทั้งรุนแรงและเอาแต่ใจในเวลาเดียวกัน อีกทั้งยังไม่ยอมให้เธอได้เปิดปากห้ามอะไรทั้งนั้น
มือหนากอบกุมบั้นท้ายอวบก่อนจะเหยียบยันเตียงและเสยเอวรัว ๆ ใส่ไม่หยุดจนลดาหัวขาวโพลนคิดอะไรไม่ออกไปชั่วครู่
“อีกนิดนะ อาาา”
เขาพร่ำกระซิบบอกอย่างอ่อนโยนต่างจากด้านล่างที่ซอยระรัวอย่างบ้าคลั่ง ก่อนที่สุดท้ายเขาจะทนความสาวที่รัดแน่นไม่ไหวอัดท่อนเอ็นปึก ปึกส่งท้ายและกดแช่ทิ้งไว้ปลดปล่อยพิษเข้าไปในโพรงสาวจนเธออุ่นวาบไปทั่วท้องน้อย
“อ่าาา...”
“แฮ่ก แฮ่ก ไม่ไหวแล้วค่ะ มะ หมดแรงแล้ว”
ลดาพูดพร้อมหอบแฮ
