เพราะได้รับการดูแลสุดพิเศษที่คุณหมอที่มักจะกัดกันเป็นประจำสองวันต่อมาลดาก็หายสนิท ในระหว่างนั้นชาญวิทย์ก็ไปเอาเจ้าเซชิลมาเลี้ยงที่ห้องคู่กับเจ้าแบล็ค แต่ทว่า.....
“แง๊วววว!! ฟ่อออ!!!”
“เซชิล มานี่ ๆ”
ลดารีบแยกเจ้าสองตัวนี้ออกจากกันทันทีดูเหมือนว่าเจ้าเซชิลจะไม่ชอบเจ้าแบล็คอย่างมาก ทุกครั้งที่มันเห็นเจ้าแบล็คมันก็จะพองขนขู่ฟ่อ ๆ ทุกครั้งไป
“แกนี่ก็ยังไงนะ นอนนิ่งให้อีกฝ่ายขู่อยู่นั่นล่ะ”
ลดาหันไปพูดกับเจ้าแบล็คที่นิสัยแทบจะถอดมาจากเจ้าของมัน ทั้งกวนประสาท ทั้งท่าทีที่นิ่งเฉยไม่แยแสอะไรจนบางทีเธอก็อดโมโหมันไม่ได้
“คุณจะไปขู่แมวผมทำไมกัน”
ชาญวิทย์ถอดเสื้อสูทโยนไปพาดกับโซฟา ก่อนจะเดินไปเล่นกับเจ้าแบล็คที่นอนอยู่บนฟูกสำหรับสัตว์เลี้ยง มันครางในลำคออย่างพอใจและปล่อยให้เจ้านายลูบมันต่อไป
“ก็มันน่าโมโหนี่น่า นิสัยเหมือนคุณไม่มีผิดเลย”
“งั้นเจ้าก้อนส้มนั่นก็เหมือนคุณนั่นล่ะ โวยวายเก่ง”
“น
