ตอนที่ 22 เอาคืน
มู่ชิงกับมู่หลิงถูกจ้างให้มาคุ้มครองความปลอดภัยเท่านั้น ส่วนเรื่องอื่น ๆ พวกนางหาได้เกี่ยวข้องไม่ หวังชิงหว่านจะทำสิ่งใดพวกนางล้วนไม่คิดจะเอ่ยปากทักท้วงหรือติติง
สิ่งที่ต้องเอ่ยก็เอ่ยไปหมดแล้ว
บริเวณลานกว้างหน้าบ้านสกุลเซียว
หวังชิงหว่านนั่งคู่กับเกาซินเยี่ยนโดยมีเซียวอี้หยางนั่งตรงข้าม บรรยากาศของพวกเขาดูกระอักกระอ่วนประหลาดชอบกล
เป็นสตรีฝึกวรยุทธ์อาจจะดูผิดแปลก หากเซียวอี้หยางไม่เห็นด้วย หวังชิงหว่านหาได้ใส่ใจ ทว่าอ้อนดูสักหน่อยเสียก่อน
แววตาของหวังชิงหว่านหม่นแสงลง นางชำเลืองมองเซียวอี้หยางแล้วเอ่ยด้วยน้ำเสียงแฝงความน้อยใจ
“ท่านพี่ไม่เห็นด้วยกับสิ่งที่ข้าทำหรือเจ้าคะ”
เซียวอี้หยางรู้สึกถึงแรงกดดันที่ถาโถมเข้ามากับน้ำเสียงนี้ เขาเหมือนไร้เรี่ยวแรงต่อต้าน รีบโบกมือพัลวันกล่าว
“ป่ะ เปล่า...ข้าแค่ไม่แน่ใจว่าจะต้องรู้สึกอย่างไร..แค่ทำตัวไม่ถูกที่ฮูหยินตัวน้อย
