ตอนที่ 23 ช่วงเวลาเก็บเกี่ยว
เรือนบุปผา
ในราตรีที่ไร้จันทร์ แสงของหมู่ดาวพราวพร่างระยิบระยับ สายเงาดำสายหนึ่งวูบไหวเคลื่อนผ่านเข้าไปในเรือนบุปผา มันหยุดยืนนิ่งเมื่อเห็นในเรือนกำลังนั่งฝึกกำลังภายใจ
ผ่านไปหนึ่งจอกชา เจ้าของเรือนก็ลืมตาขึ้น กล่าว
“มีสิ่งใด?”
“เรียนนายหญิง ช่วงดึกท่านเขยเร้นกายออกไปข้างนอก ข้าเกรงว่าวรยุทธ์ท่านเขยจะสูงกว่าข้า จึงไม่ได้ติดตามไป”
“มีวรยุทธ์อย่างนั้นหรือ? นับว่าเป็นพยัคฆ์ซ่อนอีกคนแล้ว...แล้วลูกเขยข้าคนนี้ขยันแค่ไหน”
“แต่ละคืนไม่ต่ำกว่าสามรอบเจ้าค่ะ”
อนุหลิวยิ้มมุมปาก “กำลังภายในจากสำนักร้อยบุปผาจะต้องกระตุ้นด้วยการเสพสังวาส...หากเขยข้าขยันอย่างนี้ คงไม่นานที่กำลังภายในของหว่านเอ๋อร์จะพุ่งถึงจุดสูงสุด”
“ข้าน้อยยินดีกับนายหญิงด้วยเจ้าค่ะ...”
“อืม...ตอนนี้อย่าเข้าใกล้เขยคนนี้ข้ามากนัก...จับตาอยู่ห่างๆ ก็เพียงพอ เอาล่ะไปได้แล้ว”
“ผู้น้อยขอตัว”
สกุลเซ
