ตอนที่ 28 วาจา ทิ่มแทง
ม้าวิ่งเร็วขึ้นเรื่อย ๆ หวังชิงหว่านอยากจะเอ่ยปากถามอีกทว่าก็เก็บคำพูดลงคอไป สายลมหนาวยะเยือกกระทบใบหน้าทำให้นางรู้สึกเหน็บหนาวเพราะไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นกันแน่
เซียวอี้หยางบังคับม้าให้หยุดบนลานกว้างบนภูเขา เสียงลมพัดหวีดพัดบาดเสียดเข้าไปในหัวใจ ชายหนุ่มกระโดดลงจากอานม้าจากนั้นก็ตวัดกระบี่ชี้ปลายไปยังหวังชิงหว่านเอ่ย
“ได้ยินว่า...วิชากระบี่ของน้องหญิงรุดหน้าไปมาก ข้าจึงอยากจะขอคำชี้แนะ”
หวังชิงหว่านมองอีกฝ่ายอย่างเหลือเชื่อ พลันนางก็เก็บอาการคลี่ยิ้มแววตาแหลมคมดุจดั่งกระบี่ที่นางดึงออกมา กล่าว
“กระบี่ไร้ตา...ท่านพี่ได้โปรดระวังด้วย ข้าไม่ออมมือให้ท่านเด็ดขาด” น้ำเสียงยังคงนุ่มนวล แต่สีหน้าและแววตากลับเย็นชาเข้ากระดูก
ทว่าสิ่งที่เซียวอี้หยางมองเห็นกลับเป็น ท่วงท่าชักกระบี่ยาวออกมาจากเอวอรชนลมพัดเรือนผมปลิวขึ้น รูปโฉมงดงามภายใต้แสงจันทร์กระชากวิญญาณชายหนุ่ม
