ตอนที่ 29 จัดการเอง
หวังชิงหว่านลืมตาขึ้นมาก็เป็นเวลาสายมากแล้ว นางบิดกายขจัดความเมื่อยล้าเล็กน้อยก่อนจะลุกออกมานอกเรือนเจอกับอิงฮว่าที่กำลังเก็บเสื้อผ้าออกไปซัก
“ฮูหยินน้อยตื่นแล้วหรือเจ้าคะ....”
หวังชิงหว่านพยักหน้ากล่าว “คนอื่น ๆ ไปไหนกันหมดแล้ว”
“คุณชายใหญ่ออกไปเก็บข้าวช่วยที่นาเจ้าค่ะ...ฮูหยินน้อยรอสักครู่นะเจ้าคะ ข้าจะไปนำน้ำชามาให้ท่าน”
หวังชิงหว่านผงกศีรษะเล็กน้อย จากนั้นก็เดินไปนั่งอยู่บนโต๊ะไม้หน้าเรือน อิงฮว่านำกาชามาก็ถอยออกไปไม่รบกวนอีกฝ่าย
หวังชิงหว่านเงยหน้ามองแสงอาทิยต์ที่สอดส่องลงมา ในจิตใจนางเต็มไปด้วยความรู้สึกมากมาย ชีวิตในชาติที่แล้วนางคุ้นชินกับการจัดการทุกอย่างด้วยตนเอง
พอมาชาตินี้กลับมีคนผู้หนึ่งกล่าวกับนางว่า
“ข้าจะจัดการเอง”
มันเป็นความรู้สึกหวานล้ำจนบอกไม่ถูก
หวังชินหว่านทบทวนเรื่องราวหลังพัวพันเร่าร้อนนางแอบอิงอยู่บนอกของอีกฝ่ายกล่าว
“ข้าอยากจ
