“พี่ดูไม่น่าไว้ใจขนาดนั้นเลยเหรอครับ”
“ใช่ค่ะ” หญิงสาวพูดพร้อมกับทานข้าวไปด้วย วายุมองมาอย่างเจ้าเล่ห์
“เดี๋ยวทานข้าวเสร็จ ไปขับรถเล่นกับพี่ก่อนไหมครับ” รามาวดีมองคู่หมั้นหนุ่มอย่างไม่ค่อยไว้ใจ จะมานั่งรถเล่นอะไรตอนนี้
“แต่มันจะดึกมากนะคะพี่วา รินเกรงใจพี่รามค่ะ”
“จะเกรงใจอะไรนักหนา น้องรินโตขนาดนี้แล้ว พี่จะดูแลเอง” คำว่าดูแลของเขาไม่น่าไว้ใจเลยสักนิด
“อย่าปฏิเสธพี่เลย เดี๋ยวฉุดซะเลย” วายุพูดทีเล่นทีจริง
“ก็ได้ค่ะ แต่ว่าอย่าดึกมากนะคะ รินต้องตื่นแต่เช้า”
“ตื่นแต่เช้าไปทำอะไรครับ พรุ่งนี้วันหยุด” วายุพูดดักคอ
“ต้องเตรียมอาหารให้พี่รามกับน้องรันไงคะ” หญิงสาวรีบพูดเพื่อเอาตัวรอด วายุพาหญิงสาวมาขับรถเล่นจริงๆ ก่อนพาเธอมาสูดอากาศบริสุทธิ์ริมแม่น้ำ
“ลงมาสิครับน้องริน” วายุเปิดประตูให้หญิงสาวคู่หมั้นลงมาเดินเล่นกับเขาด้วย รามาวดีก้าวลงมาจากรถคันหรู มองพื้นน้ำเบื้องหน้าและทัศนียภาพของก
