“พี่ภัทรว่าพี่รามจะรู้ไหมคะ” เด็กสาวเอ่ยถามหันมองซีกหน้าหล่อของพี่ชายข้างบ้านอย่างอยากรู้
“ถ้าไม่มีใครบอกก็คงจะไม่รู้”
“เหรอคะ” รตีหันกลับไปนั่งเหมือนเดิม เอาศีรษะพิงเบาะมองออกไปนอกรถอย่างใจลอย
“คิดอะไรอยู่เรา เห็นเงียบไป” ณภัทรถามสาวน้อยข้างบ้านเมื่อเห็นเธอเงียบไป
“ไม่มีอะไรค่ะ พี่ภัทร” รตีปฏิเสธแต่จริงๆ ในใจเธอกำลังคิดถึงเรื่องอาจารย์คนใหม่ที่พี่สาวจะหามาให้ต่างหาก แต่ไม่อยากบอกกับชายหนุ่มตามตรง กลัวเขาจะเสียใจ กลัวเขาโกรธเอา
ณภัทรจอดรถที่หน้าคณะที่รตีเรียนอยู่ ก่อนที่สาวน้อยข้างบ้านจะก้าวขาลงจากรถ ชายหนุ่มรั้งแขนเล็กน่ารักเอาไว้
“พี่ภัทรมีอะไรหรือเปล่าคะ” เด็กสาวหันมามองชายหนุ่มอย่างสงสัย แล้วก็คลายความสงสัยลงเมื่อพี่ชายข้างบ้านทำแก้มป่องยื่นมาให้ แล้วใช้นิ้วจิ้มแก้มซ้ำๆ อย่างอ้อนๆ เพื่อบอกเป็นนัยๆ ว่าให้เธอหอมแก้มเขา
“อุ๊ย! พี่ภัทร เดี๋ยวใครเห็นเข้าค่ะ” รตีปฏิเสธไม่ยอมทำตามง่ายๆ
