อั๊ก!
เสียงร้องจากคนบนตัวพร้อมกับร่างกายกระเด็นไปอยู่ที่พื้น ทำคนที่นอนสะอื้นไห้ตกใจ ราตรีแทบปล่อยโฮเมื่อเห็นเป็นใบหน้าของอดีตสามี
"ผู้กอง!" ร่างบอบบางพยุงตัวเองลุกขึ้นอย่างยากลำบากเดินไปเกาะแขนเขา
"ผู้กองอย่าจ้ะ!"
ราตรีรีบห้ามเมื่อผู้กองสิงห์ทำท่าจะยิงมัน เป็นจังหวะให้ผู้ชายคนนั้นรีบเผ่นออกจากบ้านไป
ผู้กองสิงห์จะตามไป ทว่าโดนราตรีกอดเอวเอาไว้
"ห้ามทำไม!"
ผู้กองหนุ่มหันมาตวาดอดีตเมียเสียงดัง ทั้งสีหน้าและแววตาฉายแววไม่พอใจ ถึงเขามักจะใช้คำพูดแย่ๆ กับราตรี แต่เขาก็ไม่เคยทำเธอเจ็บตัวแบบนี้
"ไม่เอาจ้ะ ผู้กองอย่าทำแบบนั้น" หากเขาฆ่าคนตายแล้วมันจะเป็นยังไง เธอไม่อยากให้เขาติดคุก เขารักในอาชีพของตัวเองไม่ใช่เหรอ เธอไม่อยากให้เขาต้องออกจากราชการ
"ราตรีไม่เป็นอะไรแล้วจ้ะ" ตัวสั่นเทาไม่หายเพราะความกลัว เกิดมาเธอยังไม่เคยกลัวอะไรเท่านี้มาก่อนเลย
"รู้ไหมว่ามันเป็นใคร" ผู้กองสิงห์โยนปืนออก
