ภายในห้องเงียบมาเป็นเวลาครึ่งชั่วโมง ทว่าคนที่มาใหม่ดันนอนไม่หลับเพราะยังตกใจกับเหตุการณ์ที่ผ่านมาไม่หาย
ราตรีตะแคงตัวพลางเขยิบเข้าใกล้เจ้าของห้อง ยกหัวขึ้นนอนหนุนแขนแกร่งอย่างถือวิสาสะ ทำเอาคนที่นอนหลับตาทว่ายังไม่หลับจริงค่อยๆ ลืมตาขึ้นมอง
สัมผัสได้จากมือเรียวเล็กภายใต้ผ้าห่มค่อยๆ เลื่อนขึ้นมาวางบนหน้าท้องแกร่งของเขาแล้วโอบรัดเอา
ใบหน้าจิ้มลิ้มซุกเข้าหาไออุ่นตรงช่วงอก ได้กลิ่นหอมๆ สะอาดๆ ที่คุ้นชินแล้วรู้สึกปลอดภัย เธอมีเขาอยู่ด้วยในคืนนี้
"ราตรีขอนอนกอดผู้กองนะจ๊ะ"
เธอรู้ว่าอดีตสามียังไม่หลับ จะหลับไปไงในเมื่อหมอนข้างของเขาอยู่ฝั่งเธอ ผู้กองสิงห์จะไม่สามารถนอนหลับลงไปได้เลยหากไม่มีหมอนข้างไว้รองขายาว สองขาของเขาจึงยกขึ้นก่ายกันแทน
"ทำไมต้องกอด" ไม่ใช่ผัวเมียกันสักหน่อย มีผัวใหม่ไปแล้วนี่
"ราตรีกลัวไม่หายจ้ะ"
ผู้กองหนุ่มไม่ตอบ ทำท่าจะหลับตาลง แต่คนที่นอนด้วยกลับดิ้นยุกยิกไม่หยุ
