- Best Friend 10 – ฉันต้องการนาย (NC20+++)

2688 คำ
หลังจากนั้น... หมับ! มือหนาของเพทายคว้ามือนิ่มของเธอเอาไว้ ก่อนที่มันจะสอดล้วงเข้าไปในกางเกงของเขา ที่ตรงนี้คงไม่เหมาะนักที่จะให้เธอจับอะไรๆ ที่กำลังตื่นตัวอยู่ใต้ร่มผ้า จุ๊บ ร่างสูงถอนจูบจากคนตัวเล็ก น้ำลายสีใสเชื่อมริมฝีปากทั้งคู่เป็นเส้นบาง สายฟ้าทำตาปรือใส่เขาอย่างออดอ้อน ร่างเล็กพยายามที่จะยื่นริมฝีปากมาประกบจูบเขาอีกครั้ง แต่เพทายกลับผละใบหน้าออกเล็กน้อยสร้างความหงุดหงิดแก่คนตัวเล็กไม่น้อย "ทำไม..." สายฟ้าถามเสียงขุ่นพร้อมกับขมวดคิ้วมุ่น เพทายรู้ว่าเธอไม่พอใจที่เขาไม่ยอมให้เธอจูบ ลิ้นเล็กแลบเลียริมฝีปากตัวเองอีกครั้งอย่างโหยหาสัมผัส ร่างสูงเห็นการกระทำของเธอก็ได้แต่กลืนน้ำลายลงคออึกใหญ่ เธอกำลังยั่วยวนเขา... "อยากโดน?" เขาพูดเสียงแผ่วกับสายฟ้า ทั้งใบหน้า ริมฝีปาก และฝ่ามือเธอตอนนี้กำลังยั่วเขาอยู่ชัดๆ อยากโดนจัดหนัก? "โดนอะไรเหรอ..." เธอยื่นหน้าเข้ามาใกล้เขาอีกครั้ง แต่ความสูงของเขาและเธอนั้นช่างแตกต่างกันเหลือเกิน เธอจึงใช้ใบหน้าซุกไซ้ลำคอขาวของเขาแทน ปลายจมูกรั้นของเธอสูดดมซอกคอหอมกรุ่นของเขาพร้อมกับริมฝีปากที่ขบเม้มแผ่วเบา "อา~" เพทายครางในลำคออย่างเสียวซ่าน เมื่อลำคอรู้สึกถึงปลายลิ้นร้อนชื้นของคนตัวเล็กที่แลบเลียเบาๆ ลิ้นเล็กลากไล้ไปตามลำคอแกร่ง เขาจะไม่ทนให้เธอยั่วเขาแบบนี้อีกแล้ว "เพทาย... ฉันร้อนจัง" เธอกระซิบบอกเขาเสียงแหบพร่า "อา~" เสียงครางเล็กๆ เล็ดลอดออกจากริมฝีปากเล็กแผ่วเบา พลันร่างสูงกลับตัวแข็งทื่อไปโดยพลัน ขนในกายต่างพากันลุกชันไปหมด แต่ก็ไม่เท่ากับบางอย่างในกางเกงที่เริ่มจะแข็งเพียงแค่เธอครางเรียกชื่อเขาแบบนี้ "เธอแม่ง...โคตรยั่วเลย" ก็ไม่คิดว่าสายฟ้าจะขี้ยั่วแบบนี้ ไม่เคยเห็นคนตัวเล็กในลุคนี้มาก่อนมันทำเขา 'ตื่นเต้น' และ 'ตื่นตัว' ได้มากขนาดนี้... "เพทาย ฉันต้องการนาย..." เธอกระซิบข้างใบหูเขาอย่างออดอ้อนอีกครั้ง และครั้งนี้ก็ทำเพทายแทบจะไปไม่เป็น... เธอเป็นใครน่ะฮะ! กล้าทำให้เขาสติกระเจิงได้ขนาดนี้!! "สายฟ้า" เขาจับไหล่เล็กให้ถอยห่างจากตัวเล็กน้อย จนคนตัวเล็กได้แต่เงยหน้ามองเขาด้วยสายตาหวานเยิ้ม เขาจ้องใบหน้าสวยนิ่งเหมือนโดนสะกดชั่วขณะ เพราะเธอในตอนนี้ไม่เหมือนกับตอนที่ยังปกติดีอยู่ หน้าเธอยั่วมาก ใบหน้าของเธอมันเชิญชวนให้เขา.... "หืม?" "เธออยากมีเซ็กซ์กับฉันเหรอ?" เพทายถามร่างเล็กด้วยคำถามตรงๆ เพราะไม่อยากมีปัญหากับเธอทีหลัง "อยากสิ..." ร่างเล็กหน้าแดงซ่านแต่ก็ยอมบอกเขามาตรงๆ เธอกำลังมัวเมากับฤทธิ์ยาที่เริ่มรุนแรงขึ้น อยากให้เขาสัมผัสเธอมากกว่านี้และเธอก็อยากสัมผัสร่างกายเขาให้ลึกซึ้งมากกว่านี้เช่นกัน "งั้นกลับห้องนะ" เขาเอ่ยบอกเธอก่อนจะฉวยข้อมือเล็กให้เดินตามเขาไปยังหลังผับ วันนี้เขานำรถยนต์มาใช้เพราะช่วงนี้ฝนตกบ่อยครั้ง จึงไม่เป็นปัญหาต่อคนตัวเล็กที่ใส่เดรสสีขาวมา เพทายให้เธอเข้าไปนั่งในรถพร้อมกับเร่งแอร์ให้เย็นที่สุด เพื่อให้คนตัวเล็กไม่ทรมานกับความร้อนรุ่มที่จู่โจมร่างกายเธอตอนนี้ "อื้อ~ เพทายฉันร้อน" สายฟ้าครางเสียงแผ่วเบา เธอร้อนไปหมดความเย็นจากแอร์ภายในรถไม่ได้บรรเทาอาการของเธอตรงนี้เลยด้วยซ้ำ ฝ่ามือเล็กก็ไม่ได้อยู่กับที่ มันซุกซนลูบไล้ไปมาทั่วอกแกร่ง มันทำให้เขาแทบไม่มีสมาธิในการขับรถ "สายฟ้าใจเย็น" เพทายได้แต่เม้มปากข่มความยั่วยวนของเธอที่ทำเขาแทบจะสิ้นสติที่มีอยู่ แทบอยากจะหยุดรถเสียเดี๋ยวนั้น เพทายหันหน้าไปมองเธอเป็นระยะ เหงื่อเม็ดเล็กไหลซึมข้างขมับของเธอ ร่างเล็กกลืนน้ำลายก้อนเหนียวลงในลำคออย่างยากลำบาก เหมือนลำคอมันแห้งผากไปหมด เธอร้อน.. "หิวน้ำ..." เสียงของเธอเอ่ยขึ้นแผ่วเบา "น้ำอยู่ข้างประตู" เพทายพูดบอกร่างเล็ก จากหางตาก็พบว่าเธอหยิบขวดบางอย่างขึ้นมาดื่ม แต่มันไม่ใช่น้ำเปล่าอย่างที่เธอเข้าใจ "นั่นไม่ใช่น้ำ..." แต่ก็ไม่ทันเสียแล้วเมื่อเธอกระดกของเหลวภายในขวดของเขาเข้าไปในลำคอเรียบร้อย ร่างเล็กมีสีหน้าเหยเกเล็กน้อยกับรสชาติฝาดลิ้นที่ได้ลิ้มลองไป "อะ! มึนหัว.." สายฟ้าสะบัดหน้าไปมาสองสามครั้ง เริ่มรู้สึกมึนหัวขึ้นมาหลังจากดื่มของเหลวนั้นเข้าไป "นั่นมันเหล้า" เขาอยากจะบ้าตายกับคนตัวเล็ก เขารู้ว่าเธอเมาอยู่แล้วแต่ไม่คิดว่าเธอจะหยิบขวดเหล้าออกมาดื่มอีก "เพทาย อืม~" ร่างเล็กครางเสียงกระเส่าเรียกชื่อเขา "ชู่ว~ รู้แล้ว กำลังรีบ" เพทายแทบจะเหยียบมิดเข็มไมล์อยู่แล้ว เขาก็ไม่ต่างจากเธอนักหรอกโดนยั่วขนาดนี้ เขาก็แทบจะตบะแตกเพราะเสียงครางเรียกชื่อของเธอเวลานี้เช่นกัน ร่างสูงชะลอรถเมื่อเพิ่งนึกขึ้นได้ว่าต้องซื้อของบางอย่างจากร้านสะดวกซื้อข้างทางที่เปิดไว้ 24 ชั่วโมง เพทายปลดสายนิรภัยออกพลันคนตัวเล็กเอื้อมมือมาจับแขนเขาเอาไว้ เมื่อเห็นถึงความรีบเร่งของเขา "ไปไหน" "ซื้อถุงยางแป๊บ เดี๋ยวจะรีบมา" เขาบอกเธออย่างเร่งรีบ ก่อนจะยื่นใบหน้าเข้ามาจูบริมฝีปากแดงระเรื่อของเธออีกหนึ่งครั้งด้วยความรวดเร็ว แล้วรีบลงรถไปในที่สุด ระยะทางในการขับกลับหอมันช่างไกลกว่าที่เขาคิดเอาไว้ เพทายจึงตัดสินใจที่จะกลับคอนโดของตัวเองที่อยู่ใกล้กว่า ถ้าให้เขาขับกลับหอก็เกรงว่าจะไปไม่ถึงเพราะมือของคนตัวเล็กที่ซุกซนจับสัมผัสเนื้อตัวเขาจนแทบจะขับรถแทบไม่ได้ ผลัก! เพทายผลักประตูห้องเข้าไป แต่ไม่ทันที่จะได้เอ่ยอะไรออกไปคนตัวเล็กกลับจู่โจมเขาแทบจะทันที "อะ!" ร่างสูงครางได้แค่นั้น เมื่อสายฟ้าดันร่างสูงของเขาจนชิดประตูห้อง ก่อนจะกระชากคอเสื้อเขาลงมาบดจูบอย่างรุนแรงจนเขาแทบจะตั้งตัวไม่ทันกับการจู่โจมของเธอ "อืม~" เสียงครางอย่างพอใจของร่างเล็กดังขึ้นในลำคอ ริมฝีปากเล็กดูดกลืนปลายลิ้นของเขาอย่างออดอ้อน ยั่วยวน ริมฝีปากเล็กขบเม้มริมฝีปากบนสลับล่างของเขา ก่อนจะสอดปลายลิ้นเข้าไปในโพรงปากเขาอีกครั้ง เสียงเฉอะแฉะของน้ำลายดังขึ้นท่ามกลางความเงียบ มือเล็กลูบแผ่นอกเขาแผ่วเบาบดคลึงยอดอกเขาจนแข็งขืนผ่านเสื้อเชิ้ตสีขาวสะอาด เพทายจูบตอบร่างเล็กอย่างลึกซึ้งเช่นเดียวกัน เขาไม่ได้แตะต้องร่างกายของเธอแม้แต่น้อย ปล่อยให้สายฟ้าได้แต่สำรวจร่างกายเขาเพียงฝ่ายเดียว อยากรู้ว่าเธอจะทำอย่างไรกับเขาในคืนนี้ เขามันไม่ใช่คนดีในแบบที่เข้าใจ...และคืนนี้เขาจะแกล้งเธอให้เข็ดเลย จุ๊บ~ เพทายถอนจูบจากร่างเล็กอย่างอ้อยอิ่ง เธอยั่วยวนเขาแทบจะสิ้นสติ แต่เขาก็จะยั่วเธอคืนเช่นเดียวกัน 'เดี๋ยวจะเอาให้เธอดิ้นตายไปเลย' "เพทาย..." สายฟ้าครางเรียกชื่อเขาแผ่วเบา พลางซุกใบหน้าเข้าหาอกแกร่ง ฝ่ามือเล็กเริ่มลูบไปทั่วแผ่นหลังเรียบตึงของเขาอย่างห้ามความรู้สึกต้องการไม่อยู่ "อยากได้อะไร หืม?" "อยากได้นาย...นายล่ะอยากได้ฉันไหม" ลิ้นเล็กแลบเลียริมฝีปากตัวเองเบาๆ เพทายมองภาพนั้นพร้อมกับกลืนน้ำลายลงคอ เขาแทบจะไม่อยากอดกลั้นความรู้สึกใดๆ ในตอนนี้ "อยาก..." เดี๋ยวจะเอาให้ลืมไม่ลงที่กล้ามาเชิญชวนเขาให้ทำเรื่องแบบนี้ พรึบ! ร่างสูงไม่รอช้าตวัดแขนอุ้มคนตัวเล็กไปยังห้องนอนที่อยู่ไม่ไกลทันที เขาใช้เท้าข้างหนึ่งเตะประตูที่ปิดไม่สนิทเข้าไป สองแขนแกร่งวางร่างเล็กไว้บนขอบเตียง ก่อนจะคว้ารีโมตแอร์มาเปิดให้ความเย็นช่วยบรรเทาอาการร้อนรุ่มของทั้งคู่ ภายในห้องมืดสลัวมีเพียงแสงจากโคมไฟเท่านั้นที่เปิดอยู่ แต่มันก็สว่างพอที่จะมองเห็นทุกอย่างที่อยู่บนเตียง "เพทายมานี่หน่อย" ร่างเล็กเรียกเขาเสียงกระเส่าอยู่บนเตียง ร่างสูงก็ไม่ได้ใจร้ายเกินไป เขาเดินเข้าไปหาร่างเล็กอย่างเชื่องช้า แต่.. ผลัก "อัก!" ร่างกำยำของเขาถูกร่างเล็กกระชากจนเขาถลาลงไปนอนหงายบนเตียงอย่างไม่ทันได้ตั้งตัว เขาจุกเล็กน้อยไม่คิดว่าเธอจะทำแบบนี้ พรึบ! สายฟ้าขึ้นไปนั่งบนหน้าขาเขาเอาไว้ ก่อนจะถลกเสื้อเดรสสีขาวของตัวเองออกอย่างรวดเร็ว อึก! เสียงร่างหนาใต้ร่างเธอกลืนน้ำลายลงคออึกใหญ่ เขาจ้องมองเนินเนื้อขาวเนียนที่แทบจะล้นทะลักออกจากบราเซียร์ตัวเล็กนั่น ท่อนเนื้อกลางกายเขาเริ่มปวดหน่วงขยายจนคับกางเกงไปหมด ยิ่งเธอเสียดสีเขาอยู่ข้างบนแบบนี้ก็ยิ่งทำให้เขาแทบคุมอารมณ์ตัวเองไม่ไหว อยากจะแกล้งเธอ แต่ทำไมเหมือนโดนแกล้งเสียเองแบบนี้? "แม่งเอ๊ย อา~" เขาสบถพร้อมกับครางเสียงแหบพร่า เพิ่งเคยโดนผู้หญิงรุกหนักแบบนี้ครั้งแรกด้วย สายฟ้าก้มหน้าลงมาแลบเลียริมฝีปากเขาเบาๆ มือเล็กลูบไล้ไปทั่วอก เธอปลดกระดุมเสื้อเขาออกช้าๆ พร้อมกับพรมจูบไปตามรอยแยกของสาบเสื้อ ทำร่างสูงขนลุกวาบ เม้มริมฝีปากข่มความเสียวซ่านที่เริ่มจู่โจมเขา เขาเองก็เริ่มไม่ทนเช่นเดียวกัน เอื้อมฝ่ามือหนาขึ้นไปปลด บราเซียร์ตัวเล็กของเธอออก ก่อนจะกระชากมันออกติดมือมาด้วยแรงระดับหนึ่ง "อ๊ะ!" สายฟ้าครางออกมาเล็กน้อย รู้สึกแสบผิวบริเวณที่เขากระชาก มันไม่ได้เจ็บแต่สร้างอารมณ์ดิบเถื่อนให้แก่ทั้งคู่ได้อย่างดี เพทายบีบขยำทรวงอกนิ่มของเธออย่างไม่ออมแรงใดๆ ได้ยินเสียงครางเล็ดลอดออกจากริมฝีปากเล็กแผ่วเบา พรึบ! ร่างสูงจับคนตัวเล็กให้ลุกขึ้นนั่งบนตักเขา ก่อนที่ใบหน้าคมคร้ามของเขาจะบดจูบลงบนเนินอกอวบอิ่มอย่างหื่นกระหาย ขบเม้มจนขึ้นรอยสีแดงจ้ำ จมูกโด่งของเขาสูดดมกลิ่นหอมของร่างกายเธออย่างเผลอไผล มืออีกข้างบีบขยำสะโพกกลมมนของเธอสลับกับตีลงไปอย่างมันเขี้ยว "อา~" ใบหน้าสวยเชิดขึ้นอย่างลืมตัวเมื่อเขาใช้ปลายลิ้นร้อนชื้น ตวัดยอดอกชูชันสีชมพูอ่อนของเธอเบาๆ แต่หนักหน่วง ทั้งดูดดึงและขบเม้มจนมันบวมเป่ง สายฟ้าก้มมองใบหน้าหล่อของเขาที่ซุกไซ้ใบหน้าเข้าหาอกเธอไม่หยุดหย่อน ทั้งเสียวซ่านและปวดหน่วงเล็กน้อยเพราะเขาแทบจะไม่อ่อนโยนกับยอดอกของเธอด้วยซ้ำ มีบ้างที่เขาเผลอกัดมันเบาๆ จนคนตัวเล็กสะดุ้งตัวโยน แต่พอสักพักเขากลับดูดเม้มมันอีกครั้งจนตอนนี้หน้าอกเธอเปียกชื้นไปด้วยน้ำลายของเขา หมับ! สายฟ้าจับใบหน้าของเขาให้เงยขึ้นอีกครั้งก่อนจะประกบริมฝีปากลงไปอีกครั้ง ดูดตอดปลายลิ้นร้อนชื้นของเขาเบาๆ "อืม~" ร่างสูงครางในลำคอเสียงต่ำ เมื่อเธอใช้ปลายลิ้นแลบเลียไปตามลำคอระหงของเขา เพทายหลับตาพริ้มปล่อยให้คนตัวเล็กใช้ริมฝีปากกดจูบไปทั่วกายหนา ริมฝีปากเล็กพรมจูบลงบนหน้าอกแกร่ง ก่อนจะตวัดปลายลิ้นร้อนๆ ลงบนยอดอกสีอ่อนของเขาเบาๆ "อา~" ความเสียวแปล๊บแล่นจู่โจมร่างสูงทันที จนเผลอครางในลำคอเบาๆ ร่างเล็กจูบลงบนกายเขาด้วยสัญชาตญาณ เธอรู้สึกดีแบบไหนตอนที่เขาใช้ริมฝีปากให้เธอ ร่างเล็กก็จะทำแบบนั้นให้เขาเช่นกัน... ริมฝีปากเธอจูบต่ำลงมาตามแนวไรขนอ่อนสีทองเพราะความขาวจัดของเขา ต่ำจนถึงขอบกางเกงราคาแพง สายฟ้าจ้องมองบางอย่างที่ตื่นตัวอยู่ในกางเกงอย่างอยากรู้ เธอใช้ริมฝีปากกดจูบลงไปเบาๆ "อา~" เพทายครางเสียงกระเส่าในลำคอ แต่ก็ไม่เท่ากับบางอย่างที่กระตุกตอบจากภายในกางเกง คนตัวเล็กเงยหน้าแดงจัดเพราะฤทธิ์ยาและเหล้าที่ดื่มไป สบตากับร่างสูงที่เม้มปากข่มอาการบางอย่างไว้ ก่อนที่เธอจะเอ่ยถามเขาเสียงแหบพร่า "จับได้ไหม" เพทายไม่ตอบแต่ทำการปลดกระดุมกางเกงออกให้เธอด้วยตัวของเขาเอง ก่อนที่เขาจะถอดมันโยนทิ้งไปติดฝาผนังห้อง จนตอนนี้เขาเหลือแต่กางเกงบ็อกเซอร์ตัวเดียวเท่านั้น "อึก!!" ร่างเล็กจ้องมองส่วนที่ขยายใหญ่ของเขาตาค้าง พร้อมกลับกลืนน้ำลายลงคออย่างยากลำบาก ท่อนลำเนื้อของเขามันพองนูนขึ้นจนเห็นถึงขนาดของมันได้ชัดเจนแทบจะไม่ต้องจินตนาการ มันแนบสนิทไปกับกางเกงบ็อกเซอร์จนเห็นเป็นท่อนลำ ปลายหัวบานสีแดงสดของเขามันล้นออกมาเล็กน้อย จนเห็นถึงความชุ่มฉ่ำที่ปริล้นออกมาจากส่วนหัวหยัก มือเล็กเอื้อมไปจับมันเล็กน้อย แต่เพียงเท่านั้นก็สัมผัสได้ถึงแรงกระตุกจากท่อนเนื้อนั้น "ดูดมัน" เพทายเอื้อนเอ่ยเสียงแหบพร่าบอกคนตัวเล็กที่จ้องมองท่อนลำของเขาอย่างไม่วางตา สายฟ้าเงยหน้ามองเขาอีกเล็กน้อยเพื่อเอ่ยถามความมั่นใจจากเขา เธอไม่เคยทำแบบนี้แต่ก็ใช่ว่าจะไม่เคยดูจากหนังผู้ใหญ่ว่าเขาทำกันแบบไหน เพทายยกมือขึ้นลูบแก้มนิ่มของเธอแผ่วเบา เขากำลังอ้อนเธออยู่ สายฟ้าก้มมอง 'มัน' อีกครั้งก่อนจะใช้ความกล้าทั้งหมดดึงบ็อกเซอร์เขาลงมา พลันท่อนลำแข็งขืนดีดผึงลงมาเกือบจะโดนใบหน้าเธอด้วยซ้ำ วินาทีนั้นเธอแทบจะส่างเมาไปโดยทันที เหลือแต่เพียงอาการร้อนรุ่มในกาย อยากโดนเขาบดกระแทกด้วยท่อนลำใหญ่นี้อย่างบ้าคลั่ง... สายฟ้าไม่รอช้าจับท่อนเนื้อใหญ่ของเขาด้วยมือข้างเดียว มันใหญ่จนเธอกำแทบไม่รอบ ส่วนมืออีกข้างเธอวางไว้บนหน้าขาเขาเอาไว้เพื่อทรงตัว ลิ้นเล็กแลบเลียส่วนปลายหัวหยักที่มีของเหลวสีใสปริ่มอยู่ "อืม~" เพทายครางเสียงต่ำในลำคอ จ้องมองคนตัวเล็กที่ใช้ปลายลิ้นดูดดุนส่วนปลายของเขาอย่างดุดัน สายฟ้าดูดดึงท่อนลำของเขาเข้าไปในโพรงปากอุ่นชื้น สัมผัสถึงรสชาติของบุรุษเพศที่ให้ความซาบซ่านแทบจะขาดใจ มันร้อนรุ่มไม่ต่างจากเธอนัก ริมฝีปากเล็กของเธอพยายามจะกลืนกินเขาเข้าไปทั้งหมด แต่ด้วยขนาดและความยาวของมันก็ทำเธอสำลักจนหน้าแดงกำ รู้สึกหายใจไม่ออกด้วยซ้ำเมื่อเขาเผลอสอดเสยเข้ามาจนสุดลำกาย แค่กๆ ร่างเล็กสำลักเล็กน้อยน้ำลายสีใสเชื่อมเป็นทางระหว่างริมฝีปากเล็กกับท่อนลำใหญ่ของเขา มือเล็กปาดน้ำลายออกจากริมฝีปากของเธออย่างไม่สนใจนักก่อนจะก้มลงไปฉกชิมมันอีกครั้ง...
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม