เพ็ญใจไม่รอช้า เธอฝากงานไว้กับลูกน้องคนหนึ่งที่ไว้ใจได้แล้วออกจากบริษัทไปในช่วงบ่ายของวัน เธอตรงไปยังห้างสรรพสินค้าแห่งหนึ่งทันที
“ยืดผมค่ะ” เธอตัดสินใจยืดผมครั้งแรกในชีวิต หลังจากมีผมหยิกเป็นลอนมาทั้งชีวิต
เธอใช้เวลาเกือบสามชั่วโมงในร้านทำผม ก่อนจะไปยังร้านแว่นตาเพื่อซื้อคอนแทกเลนส์ จากนั้นก็ไปที่บูธเครื่องสำอาง ซึ่งมีบริการแต่งหน้าสำหรับลูกค้าที่ซื้อเครื่องสำอางของเคาน์เตอร์ เธอยอมลงทุนเพื่อชิตใหม่
“แต่งหน้าไปงานเลี้ยงปีใหม่ค่ะ งานบริษัท ไม่ต้องแต่งหนามากนะคะ ขอแบบดูเป็นธรรมชาติ”
เพ็ญใจคิดว่าเธอต้องเปลี่ยนแปลงตัวเองเสียบ้าง ไม่อย่างนั้นก็คงจะโดนเพื่อนรักดูถูกไปจนวันตาย...
“เอ๊ะ...นั่นพี่เพ็ญเหรอ???!!! ว๊าววววววว นี่มันอะไรกันเนี่ยยยยย???”
“ไหน ๆ ไม่ใช่ ไม่ใช่คุณเลขาเพ็ญใจแน่ๆ ผู้หญิงคนนั้นอย่างกับนางเอกช่อง 3!”
“เฮ๊ย! นางจริง ๆด้วย นางไปยืดผมมา นางสวยขึ้นแบบผิดหูผิดตาเลยอ่ะ”
“
