สัปดาห์ผ่านไป
โซลตัวติดกับมิลลิไม่ห่าง แต่สาวน้อยไม่มีทีท่าจะชอบออกจะรังเกียจด้วยซ้ำ ถึงแม้จะรำคาญแต่ก็ยังมีเรื่องดีอยู่บ้าง คือมะปรางไม่ยุ่งเกี่ยวหรือก่อปัญหาให้รู้สึกรำคาญ ถึงอยากจะต่อว่าเรื่องที่ร่วมมือกับคนอื่นทำร้ายแต่ถึงจะทะเลาะไปก็คงเท่านั้น ตอนนี้เธอเหมือนลูกไก่ในกำมือไม่สามารถต่อกรอะไรใครได้
ผับHHH.
ผักหรูย่านกลางเมืองมีเพียงคนรวยเท่านั้นที่จะเข้าไปได้เพราะเป็นร้านที่ค่าใช้จ่ายสูงแลกบรรยากาศดีเทียบเท่ากับต่างประเทศ
ลานจอดรถ
"มึงแน่ใจนะว่าจะทำแบบนี้" เวสเปอร์ถามย้ำ "ถ้าเข้าไปยิงไอ้โซลปัญหาใหญ่คงตามมา"
"กูไม่กลัวใครหน้าไหนทั้งนั้น! ถ้าพ่อกับแม่กูจะปล่อยให้ลูกชายคนเดียวติดคุกก็ให้รู้ไป"
"รู้ว่าบ้านมึงรวย แต่มึงจะทำตัวหัว ค..แบบนี้ไม่ได้ ถ้าอยากจะจัดการก็ทำให้เรื่องเงียบดีกว่า พ่อมึงหนุนรัฐบาลพรรคใหญ่อยู่นะ"
"กูไม่สนใจอะไรทั้งนั้น! ขอแค่ได้ฆ่ามัน"
"แล้วแฟนเก่า เอ๊ย..น้องมิลลิ
