EP.1 ฟาดด้วยเงิน
คลับบาร์ RCR.
สถานที่อโคจรมีผู้คนหลากหลายอาชีพมาสังสรรค์ปลดปล่อยอารมณ์เบื่อเศร้าเหงาเซ็ง หรือผู้ที่ประสบปัญหาในชีวิตแต่ละวันอย่างเช่นโต๊ะกลาง ซึ่งมีสองหนุ่มหน้าตาดีนั่งล้อมวงสนทนา เพียงแค่ย่างก้าวเข้ามาก็กลายเป็นจุดสนใจของรอบข้าง การแต่งตัวบ่งบอกว่าร่ำรวย
"ไอ้ไมยราพ ช่วงนี้เพื่อนสนิทมึงติดเมียเกินไปหรือเปล่าวะ ลงรูปครอบครัวทุกวันเลย" ชายหนุ่มวัยนักศึกษาจ้องมองหน้าจอโทรศัพท์พูดคุยกับเพื่อนสนิทที่นั่งตรงกันข้าม "มีแต่รูปเมีย"
"มันก็หลงเมียเป็นปกติอยู่แล้วนะไอ้ไทเท"
"แล้วมึงไม่คิดจะหลงใครเลยหรือไง"
"ทำไมต้องหลงด้วยวะ ผู้หญิงมันก็แค่ที่ระบายอารมณ์ทางเพศ ไม่ใส่ใจให้มันรกสมอง"
"ครับพ่อตัวร้าย ฮ่าๆ"
"หุบปากเลยไอ้เวสเปอร์ สั่งเหล้ามาเพิ่มอีก"
ไมยราพ ชายหนุ่มวัยย่างเข้า ยี่สิบสี่ปี เรียนอยู่คณะบริหารมหาวิทยาลัยเอกชนปี 4 รูปร่างหน้าตาดี สูง 187 ซม. หล่อร้ายลุคแบดบอย รสนิยมซาดิสม์รุนแรง ชอบความตื่นเต้นเร้าใจ ไม่เคยเกรงกลัวใคร เพราะเป็นลูกชายของนักธุรกิจที่หนุนหลังนักการเมืองระดับสูง
ก่อนหน้านี้มีเพื่อนสนิทชื่อ ไทเทเนียม แต่หลังจากที่อีกฝ่ายมีแฟน ทำให้ไมยราพหมดสนุกจึงต้องย้ายมหาลัยมาอยู่กับเพื่อนสมัยเด็กอย่าง เวสเปอร์ หนุ่มหล่อร้ายสันดานเลวไม่ต่าง ความเลวทั้งคู่สูสีกันมาตลอด เพราะเป็นถึงลูกเจ้าของธุรกิจส่งออกเหล้ายี่ห้อดังทั่วประเทศ
ตึก ตึก ตึก
รองเท้าส้นเข็มเหยียบกระเบื้องเข้ามา โน้มวางแก้วไวน์ลงบนโต๊ะต่อหน้าของสองหนุ่ม ขณะที่ก้มตัวลง ชุดเดรสเกาะอกสีดำเผยให้เห็นนมอวบอึ๋มเกยเด้งดึ๋งดึงดูดสายตาทันที
"สวัสดีค่ะชื่อแองจี้นะคะ" สาวสวยทักทาย แต่หมายตาไปยังไมยราพที่นั่งฝั่งขวา "ไม่ทราบว่าสุดหล่อคนนี้ชื่ออะไรเอ่ย"
"ปกติไม่พูดคุยกับคนไม่สนิท" ไมยราพตอบ
"แล้วทำยังไงถึงจะสนิทคะ"
"ก็คงต้องอยู่กันสองคนมั้งครับ"
"งั้นเรา..หาที่เงียบๆ อยู่กันสองคนไหมคะ"
ใบหน้าหล่อของไมยราพเพ่งเล็ง ถึงแม้สาวสวยตรงหน้าจะยังไม่ใช่สเปก แต่เหยื่อเดินมาถึงหน้าถ้ำ เสือร้ายอย่างเขาจะปล่อยไปได้ยังไง
ห้องน้ำในผับ
ครึ่งชั่วโมงต่อมา
'ฮึกกก~ฮื้อออ'
เสียงร้องไห้สะอึกสะอื้นพร้อมทั้งเสื้อผ้ายับเยิน สาวสวยอย่างแองจี้นั่งคุกเข่าลงพื้นกระเบื้องภายในห้องน้ำเย็นเฉียบ ใบหน้าเครื่องสำอางหลุดลุ่ยเพราะน้ำตาที่รินไหล แก้มแดงเถือกเป็นรอยนิ้วมือพร้อมกับรอยฟาดขนาดใหญ่ของบางอย่าง ไมยราพใส่เข็มขัดราคาหลายหมื่นพร้อมทั้งหยิบเงินสดในกระเป๋า
"หมื่นเดียวคงพอนะ ลีลาการอมห่วยมาก" ชายหนุ่มโปรยเศษเงินให้พร้อมน้ำเสียงดูถูก
"ไม่คิดว่าพี่จะรุนแรงขนาดนี้นี่นา!!"
"ก็บอกแล้วไงว่าฉันชอบรุนแรงชนิดสะใจ"
"ให้อมเฉยๆ ก็ไม่เป็นไรหรอก แต่เอามาฟาดหน้าจนชาแบบนี้ ..มันเจ็บมากนะคะ"
"ทีหลังถ้าใจไม่ถึงพอก็อย่าลองของ ไฟนรกมันร้อนแรง หึ"
ไมยราพแสยะยิ้มพร้อมคว้าทิชชูเช็ดมือที่เปื้อนเขลอะน้ำคาวตัวเอง เขางัดอาวุธร้ายขนาด 63' ฟาดปาก พร้อมตบกระทบเข้าที่ใบหน้าสาวสวยตอนพุ่งน้ำกามใส่จนแดงเถือก
เหมาะสมกับฉายาที่แวดวงสังคมตั้งให้ว่า ไมยราพ แบดบอย ซาดิสม์ติดเซ็กซ์
แกร๊ก
ประตูห้องน้ำเปิดออก ในขณะที่แองจี้ยังคงร้องไห้สะอึกสะอื้น ไมยราพหันกลับมามองพร้อมพูดเสียงเรียบ "ไมยราพ..ชื่อของฉัน"
เขาเดินจากไปอย่างไม่สนใจไยดี เมื่อปลดปล่อยอารมณ์ทางเพศก็จะโยนเศษเงินเพื่อจบปัญหาทุกอย่าง ไม่เคยซ้ำหรือสนใจผู้หญิงคนไหนเป็นพิเศษ ต่อให้อีกฝ่ายจะสวยเลิศเลอเพอร์เฟกต์แค่ไหนก็ตาม ไม่เคยมีใครฝ่ากำแพงกั้นความเย็นชานี้ได้เลยแม้แต่สักครั้งเดียว
หน้าร้าน
ควันสีขาวพ่นโขมง หลังจากเสพสมอารมณ์หมาย ไมยราพยืนพิงกำแพงสูบบุหรี่ผ่อนคลาย กำลังเพลิดเพลินก็ได้ยินเสียงฝีเท้าคู่หนึ่งเดินตรงเข้ามาใกล้ ทันทีที่หมอกไอระเหยมองเห็นภาพเลือนราง แต่ยังไม่ทันตั้งตัว
เพียะ!
ฝ่ามือฟาดเข้ากรอบแก้มหล่อเหลาอย่างจัง ไมยราพมึนงงรีบจ้องมองผู้กระทำ ปรากฏว่าเป็นสาวน้อยตัวเล็กร่างบอบบาง
"ยังไม่ตายอีกเหรอมิลลิ?!" ไมยราพทัก
"พี่ปล่อยคลิปหนูทำไมคะ"
"อะไรนะ.."
"คลิปโป๊ของหนูที่พี่ขอถ่ายเมื่อปีก่อน มันหลุดว่อนทั่วทั้งโรงเรียนวันที่หนูเรียนจบมัธยมปลายในเดือนที่ผ่านมา ทำไมพี่แม่งเหี้ยขนาดนี้ ฮึกกก~ไหนบอกจะเก็บไว้อย่างดี..แล้วคลิปมันหลุดออกมาได้ยังไงคะ?!!"