EP.2 การกลับมา..
791 คำ
"จะตะโกนทำบ้าอะไรมิลลิ!"
ไมยราพดุด้วยน้ำเสียงทุ้มต่ำพร้อมแววตาโมโห เมื่อเสียงตะโกนดังลั่นกลายเป็นจุดสนใจของคนรอบข้าง อีกทั้งสาวน้อยยังร้องไห้เสียงสั่นราวกับว่าเขาเป็นสาเหตุทุกอย่าง
หมับ!
มือหนาคว้าแขนเรียวกระชากมายังมุมลับตา พร้อมทั้งถามหนักแน่น "คลิปอะไร"
"นี่พี่ความจำเสื่อมหรือไงคะ" มิลลิเสียงสั่น
"ก็ฉันจำไม่ได้!"
"ก็คลิปตอนที่หนูเรียนมอห้า พี่สั่งถอดเสื้อนักเรียนแล้วถ่ายรูปให้สวมแค่ชุดชั้นในไง! ตอนนี้มันหลุดว่อนในไลน์ของโรงเรียนมัธยมเขารู้กันทั่ว หนูต้องแบกหน้ากลับบ้านทั้งที่ยังไม่ได้ถ่ายรูปหมู่กับเพื่อนในวันเรียนจบด้วยซ้ำ"
"ฉันไม่ได้ทำ"
"แต่คลิปนั่นมีแค่หนูกับพี่เท่านั้นที่มี!"
"ก็บอกว่าไม่ได้ทำไง!! ตั้งแต่เธอเลือกจะหายไปฉันก็ลบทิ้งไม่ได้สนใจ เธอไม่ได้น่าเด้าขนาดนั้นปะ อย่าหลงตัวเองให้มันมาก"
"หนูรู้ว่าพี่ร้ายแต่ก็ไม่คิดว่าจะเลวทำได้ถึงขนาดนี้ ถ้าพี่ไม่ได้เป็นคนปล่อยคลิปแล้วมันจะหลุดมาได้ยังไง อีกอย่างที่เก็บไว้หนูก็ลบทิ้งแล้ว ลบตั้งแต่วันแรกที่พี่ส่งให้ดู"
แม้สาวน้อยยืนยันเสียงสั่นด้วยแววตาหนักแน่น แต่ดูเหมือนไมยราพจะยังคงปฏิเสธทุกข้อกล่าวหา หมดคำจะพูดมิลลิถึงเลี่ยงที่จะเดินหนี
หมับ!
'อักกกก'
ร่างเล็กปลิวสะบัดเมื่อถูกกระชาก แผ่นหลังขาวเนียนกระแทกอัดกำแพงข้างผับ ความเจ็บทำให้ร้องกระอัก ไมยราพจับคว้าลำคอแน่น แรงบีบเริ่มหนักข้อขึ้นทีละนิดจนหายใจไม่ออก
"จะมายืนด่าผัวเก่าฉอดๆ แล้วไปเฉยๆ ได้ไง" ไมยราพพูดกัดฟันกรอด "เลือกจะตัดความสัมพันธ์กับฉันแล้วเสือกกลับมาทำไม!!"
"ปะ ปล่อยหนูนะคะ"
"ฉันเป็นคนกล้าทำกล้ารับ คลิปหลุดไม่ใช่ฝีมือฉัน ว่าแต่..ไม่ได้เจอกันนาน นมโตขึ้นเยอะ"
"พี่ไมยราพ!"
"ยังแรดเหมือนเดิมไหม? เรียนแค่มอปลายยังอยากมีผัวจนตัวสั่น ตอนนี้เข้ามหาวิทยาลัยโดนซั่มมาไม่รู้กี่ดุ้น มีผัวมาแล้วกี่คนล่ะ ให้ยืมนิ้วตีนนับเพิ่มไหม เผื่อนิ้วของเธอมันจะนับไม่พอ"
"!!!!"
รอยยิ้มอีกทั้งสายตาเหยียดหยามทำให้สาวน้อยรู้สึกเจ็บปวดกว่าการกระทำ จึงพยายามใช้เฮือกสุดท้ายผลักไสจนร่างแกร่งเซถอย หลังจากนั้นก็รีบวิ่งไปอย่างไม่สนใจคำด่าทอตามหลังที่ตะโกน
ถ้าไม่ใช่เพราะคลิปหลุด..
ก็คงไม่อยากมาเจอ
บนรถแท็กซี่
มือเรียวยกขึ้นมากุมประสานกันไว้ ควบคุมอาการสั่นพร้อมกับหัวใจที่เจ็บสาหัส ทั้งที่คิดว่าชาตินี้จะไม่ต้องเจอกันด้วยซ้ำ แต่ก็มีเรื่องให้ต้องมาตามหาเพื่อพูดคุยเกี่ยวกับปัญหาที่เกิดขึ้น
มิลลิ สาวน้อยวัย สิบเก้าปีบริบูรณ์ รูปร่างดีทรวดทรงเต้านมอวบอึ๋ม ส่วนสูงเพียง 157ซม. กะทัดรัดน่ารัก นิสัยดี มองโลกในแง่ดี เพิ่งเรียนจบมัธยมปลายต่างจังหวัด ถึงแม้ก่อนหน้านี้จะเรียนอยู่ที่เมืองกรุง แต่ก็มีเหตุต้องย้ายกลับบ้านนอกอย่างกะทันหัน จึงทำให้ความสัมพันธ์ที่ดีระหว่างเธอกับไมยราพสิ้นสุดลง
คลับบาร์ RCR.
อึก อึก อึก
"เฮ้ยยย! มึงหิวน้ำมากหรือไงไอ้ไมยราพ มาถึงซัดเหล้าเพียวหมดแก้ว!" เวสเปอร์แซว "กูนึกว่ามึงลากผู้หญิงนมโตคนนั้นไปฟาดต่อ"
"ลีลาห่วยกูไม่ต่อให้เสียเวลา เสียดายอสุจิที่กลั่นกรองออกมา แม่งมีดีแค่สวย"
"แล้วมึงหงุดหงิดอะไร? อย่าบอกนะว่าหงุดหงิดที่เจอกับผู้หญิงลีลาไม่ดี มันก็ต้องมีบ้างแหละ เขาเรียกว่ารสชาติชีวิตไง"
"ไม่ใช่เรื่องนั้นหรอกที่กูหงุดหงิด"
"แล้วมึงหงุดหงิดเรื่องอะไร"
"ผู้หญิงที่กูอยากเจอเป็นคนสุดท้ายในชีวิตมายืนตรงหน้ากูเมื่อตะกี้ แถมยังฝากรอยมือตบกูแบบเต็มแรง น่าจะลากไปเย็บให้เอวเคล็ด!"
"ดูท่าทางผู้หญิงที่มึงพูดถึงจะมีอิทธิพลกับความรู้สึกมากเลยนะ แต่ได้ยินว่ามึงไม่เคยรักใครนี่หว่า หรือว่ามึงเคย...? น้ำหน้าอย่างมึงมีแฟนเก่ากับเขาด้วยหรอวะ ใครเป็นผู้หญิงโชคร้ายคนนั้น อยากเห็นหน้าฉิบหาย ฮ่าๆ"
ไมยราพไม่ยอมตอบคำถาม เอาแต่กระดกเหล้าเพียวพร้อมยกมือเรียกให้พนักงานเติมให้อย่างต่อเนื่อง เวสเปอร์เห็นถึงความผิดปกติแต่รู้ว่าถึงจะคาดคั้นเพื่อนก็ไม่ยอมบอก จึงทำได้เพียงปลอบให้อารมณ์หัวร้อนนั้นผ่อนปรน
- ผู้เขียน
