เช้าวันต่อมา
แสงแดดลอดผ่านระเบียงเข้ามา ทำให้ตัวเล็กที่วูบจากการเหนื่อยล้าและมึนเมาฟื้นตื่น มิลลิใช้มือทุบข้างขมับหลายทีเพื่อเรียกสติ ก่อนจะรีบคว้าเสื้อผ้าสวมใส่แล้วกลับไปโดยไม่ลา
บ้านเช่า
รถแท็กซี่แล่นเข้ามาจอด ปรากฏว่าใครบางคนมารออยู่หน้าบ้าน ยืนหลังพิงประตูรถพร้อมกับเล่นโทรศัพท์ ใบหน้าหล่อนี้เธอจำได้แม่น
"พี่..." สาวน้อยตกใจชี้นิ้วไปยังเขา "พี่โซล"
"ส่งข้อความไปก็ไม่โทรกลับ จะเดินไปเคาะประตูก็เห็นว่าล็อกอยู่ หายไปไหนมาทั้งคืน"
"หนูไปค้างบ้านเพื่อนมาค่ะ แล้วพี่มาที่บ้านหนูได้ยังไงคะ? รู้ได้ไงว่าหนูอยู่ที่นี่"
"อะไรที่ฉันอยากจะรู้..ก็ต้องรู้ให้ได้"
รอยยิ้มของเขามีเลศนัย ก่อนที่จะหยิบถุงข้าวต้มร้านดังออกมาจากในรถ เขาไม่ได้ถามเซ้าซี้เพียงแต่ขอไปกินข้าวมื้อเช้าด้วยกันข้างในบ้าน ตัวเล็กไม่ปฏิเสธเพราะเห็นว่าเขาไม่ได้มีพิษมีภัยหรือหยาบคายกับเธอเลยสักครั้ง
"วันนี้พี่ไม่มีเรียนหรือคะ" มิ
