[บทบรรยาย :: รินรดา]
หลายวันผ่านไป
ฉันตื่นขึ้นมารีดเสื้อผ้าเเละจัดเตรียมอาหารให้พี่เสือก่อนไปทำงานวันเเรก หลายวันมานี้ฉันเองก็หมกมุ่นกับการสอบ ส่วนเขาก็หมกมุ่นกับการงาน สุดท้ายก็ได้เข้าทำงานที่บริษัทพ่อของเขาเองนั่นเเหละ เเต่โดยรวมหลายวันนี้มานี้ฉันมีความสุขมาก
อืม.. ตั้งเเต่วันนั้นฉันก็ไม่ได้เจอพ่อกับเเม่เขาอีกเลย ถึงเเม้ว่าพวกท่านจะมาหาที่นี่เราก็จะคลาดกันตลอด เวลาถามพี่เสือเขาก็มักจะบอกว่าไม่มีอะไร มันจะไม่มีอะไรได้ไง ฉันรู้ว่าเเม่เขาไม่ชอบฉัน ไม่ชอบครอบครัวฉัน ทั้งๆ ที่เขายังไม่ได้รู้จักฉันดีพอเลย
มันค่อนข้างละเอียดอ่อนฉันพอเข้าใจได้ แต่การตัดสินคนอื่นไปก่อนแบบนี้มันคงไม่ดีเท่าไหร่ว่ามั้ย
ตอนนี้ป๊าเข้ากับพี่เสือได้ดีมาก ถามหากันทุกวัน จนบางทีป๊าอาจจะลืมไปเเล้วก็ได้ว่าฉันเป็นลูกสาวของเขา คิดเเล้วมันน่าน้อยใจชะมัดเลย
"ที่รักหยิบผ้าขนหนูให้หน่อย"
"ค่า"ฉันขานตอบรับเขา ก่อนจะละมือจาก
