“ เจอกันตอนอาหารเย็นนะ...” ร่างสูงเดินเคียงข้างเข้ามาภายในบ้านของเขาพร้อมๆ กับร่างบางที่หันหน้ามามองเขาด้วยแววตาแปลกใจ...
“ แล้วพี่คีย์จะไปไหนคะ ? ” เอวาเอ่ยถามออกไปอย่างลืมตัว
“ ก็เผื่อเธออยากพักไง เห็นใช้แรงไปซะเยอะ” เสียงทุ้มเอ่ยอย่างอารมณ์ดีพลางคิดไปถึงตอนที่เอวาตีฝีปากกับวีนัสอย่างไม่ยอมแพ้ เอวาเอียงหน้าตัวเองเล็กน้อยด้วยความฉงนใจกับสิ่งที่คีรินพูดออกมา
เรียกง่ายๆ ว่าเธอกำลังทำหน้าหมาสงสัยอยู่นั่นเอง...
“ วาใช้แรงอะไรอะ? วาไม่ได้ไปทำอะไรหนักๆ มาเลยนะ...”
“ ก็เราใช้แรงปะทะกับวีนัสก่อนกลับมาขนาดนั้น พี่คิดว่าเราอาจจะเหนื่อยจนอยากพัก.. ” คีรินเอ่ยแซวออกมาพร้อมกับอมยิ้มให้กับร่างบาง เอวาพอคิดขึ้นได้แบบนั้นเธอก็แอบรู้สึกร้อนวูบๆ ที่ใบหน้าตัวเองขึ้นมาเพราะความเขินที่ออกตัวแรงไปเมื่อก่อนหน้านี้
“ ขึ้นไปพักก่อนกว่าจะถึงเวลาอาหารเย็น....” คีรินพูดพร้อมกับเอื้อมมือมาจับแขนเรียวเอาไว้เพื่อ
