หลายเดือนต่อมา
ร่างสูงที่นั่งอ่านบทความของนักเขียนที่เขาชื่นชอบอยู่ที่มุมอ่านหนังสือตรงระเบียงห้องนอน อากาศในตอนเช้าของวันนี้ค่อนข้างเย็นสบายอาจจะเป็นเพราะมันเข้าฤดูหนาวเต็มตัวแล้ว ปกติถ้ามีเวลาว่างถ้าเขาไม่ต้องไปทำงานที่บริษัทหรือไม่ต้องไปออกงานบันเทิงที่ไหน เขาก็จะหาเวลามานั่งอ่านหนังสือที่มุมโปรดของเขาตรงนี้เสมอ
ถ้านับในรอบปีนี่อาจจะเป็นครั้งที่สองที่เขาได้มานั่งอ่านหนังสือในมุมนี้ มาคิดๆ ดูแล้วเขามีเวลาให้ตัวเองได้ผ่อนคลายน้อยมาทีเดียว
“ พี่คีย์คะ...” ร่างบางในชุดเดรสสีสบายตาเดินเข้ามาสวมกอดคีรินเอาไว้จากทางด้านหลังก่อนจะซุกหน้าลงกับไหล่กว้างๆ ของคีริน มือหนาลดหนังสือลงมาวางไว้ที่ตักก่อนจะเอี้ยวหน้าไปมองเจ้าของใบหน้าสวยหวานด้วยความแปลกใจนิดๆ เพราะคิดว่าเธอต้องมาอ้อนขออะไรแน่ๆ
“ ว่าไงครับ...”
“ ลงไปข้างล่างกัน วามีอะไรจะให้ดู...”
“ ดูอะไร ?” เสียงทุ้มเอ่ยถามด้วยความสงสัย เอวาผ
