ชีวิตผมมักพบเจอเรื่องราวแบบนี้อยู่เสมอ เมื่อใดก็ตามที่ผมเริ่มจะมีความสุข ก็จะต้องมีเรื่องให้ผมต้องได้พลัดพรากจากมัน เหมือนดังเช่นในครั้งนี้
“กลับมาแล้ววว”
เสียงหวานหูที่ดังมาจากด้านหลังไม่ได้ทำให้ผมรู้สึกยินดีเลยแม้แต่น้อย หากเป็นทุกวันผมก็คงตั้งตารอเขากลับมา แต่มันไม่ใช่กับวันนี้ วันที่ผมรู้ว่าจะได้อยู่กับเขาเป็นวันสุดท้าย วาสนาของเราคงมีต่อกันเพียงแค่นี้ เราทั้งคู่ต้องได้หายจากกันไปตลอดกาล
“ดอกไม้สวย ๆ”
ดอกชบาสีแดงถูกนำมาเหน็บทัดหูให้ผมอย่างแผ่วเบา ไม่เคยมีใครมาเอาใจผมแบบนี้มาก่อน จึงไม่ใช่เรื่องแปลกหากผมจะรู้สึกชอบเขาโดยง่าย
“เป็นอะไร ทำไมดูหน้าเศร้า ๆ”
นี่ผมเผลอทำหน้าแบบนั้นออกไปตั้งแต่เมื่อไหร่กัน
“เปล่านี่ครับ”
ผมยิ้มร่าพลางดันตัวลุกขึ้นไปเทน้ำลอยด้วยดอกมะลิหอม ๆ ส่งให้เขา
“วันนี้ผมทำพะแนงหมูไว้ให้นะครับ ตอนนี้หมูในตู้เย็นใกล้หมดแล้ว อย่าลืมซื้อมาเติมด้วยนะ อ้อ กางเกงคุณศิลา
