“ไอ้ศิลา มึงยืนขำทำเหี้ยไร มาช่วยกูซักดิ ทำไมมันไม่ออกวะ”
จะไม่ให้ผมยืนขำได้ยังไงล่ะครับ ก็ครูสาวหน้าหวานนั่นดันมาสะดุดล้มใส่เสื้อไอ้แผน จนทำให้ลิปสติกสีแดงของหล่อนติดอยู่ตรงกลางอก แล้วเสือกเป็นเสื้อสีขาวซะด้วย ผมเห็นแล้วละว่าสาวสวยนั่นลอบมองพวกผมเป็นระยะ ดูท่าคงจะไม่ใช่คนดีสักเท่าไหร่ ผมจึงให้ไอ้แผนเดินนำหน้าก่อน และใช่จริง ๆ ครับ เจ้าหล่อนเล่นมันแล้ววว ผมที่เห็นเหตุการณ์แต่ต้นก็ไม่กล้าบอก ไอ้นี่มันยิ่งเป็นพวกหัวร้อน โมโหรุนแรง เกิดเดินเข้าไปจับหัวยัยครูนั่นโขกกับต้นเสาตายห่าขึ้นมาเดี๋ยวจะซวยไปหมด
“เอาน่า นี่ก็จางลงมากแล้ว อรเขาไม่รู้หรอกว่าเป็นรอยอะไร หรือถ้าเขารู้กูจะช่วยพูดให้เองน่าเพื่อน”
ผมตบบ่ามันเพื่อให้กำลังใจ ใจจริงก็ไม่ได้มั่นใจในคำพูดหรอกครับ มองมายังเห็นเลยว่าเป็นรอยลิปสติก แต่จะให้ทำไงได้ล่ะ นี่ก็สายมากแล้ว ผมไม่อยากไปงานเกษียณสาย เพราะมีแต่คนยศใหญ่ ๆ ให้ผู้ใหญ่รอคงไม่ใช่เ
