กว่าผมกับชบาจะกลับมาถึงบ้านก็ลิ้นห้อยกันพอดี พวกผมมาได้ไม่นานก็เห็นพี่แผนโผล่มา เห็นภายในมือเขาถือถุงอะไรบางอย่างติดมือมาด้วย
“ไปไหนมาเหรอพี่แผน”
ผมเอ่ยถามก่อนจะเดินเข้าไปช่วยถือของ
“ถ้าพี่แผนมาแล้วเรากลับก่อนนะอร จะต้องทำอาหารเย็นไว้ให้ทุกคนน่ะ”
“ชบา”
“ครับพี่แผน”
ชบากำลังจะเดินออกไปแต่ก็ถูกพี่แผนเรียกตัวไว้เสียก่อน
“ไม่ต้องทำกับข้าวเผื่อนะ”
“อ๋อ ได้ครับ”
ชบาผงกหัวรับแล้วเดินจากไป
“แล้วพี่จะบอกผมได้ยังเนี่ยว่าพี่ไปไหนมา”
พี่แผนไม่ได้ตอบ เขาเพียงแค่เดินไปตักน้ำขึ้นมาดื่ม พี่แผนเป็นคนที่ระวังตัวมาก เขาจะไม่ดื่มของสุ่มสี่สุ่มห้า แม้แต่น้ำก็ต้องแยกส่วนตัวและวางอยู่บนบ้าน เขาจะไม่ใช้แก้วร่วมกับใคร ยกเว้นแค่กับผมคนเดียว
พอกินน้ำเสร็จแล้วถึงได้มานั่งสบายใจเฉิบ จนผมรู้สึกหงุดหงิดที่เขาเอาแต่เงียบ
“ว่าไงพี่แผน ไปไหนมา”
“มึงเลิกเป็นคนขี้ถามแล้วหันไปใส่ใจกับของในมือดีกว่าไหม คำตอบมันก็
