“ยั่วโมโหฉันแบบนี้ อยากลองดีกับฉันเหรอควีน”
อู้วว
รู้จักกันมาตั้งนาน นอนกันมาก็ตั้งหลายครั้ง เอากันมาก็ตั้งหลายหน ควีนเพิ่งเคยเห็นชายหนุ่มตรงหน้ามีท่าทีเกรี้ยวกราดแบบนี้ครั้งแรกเลยนะ ใจสั่นอะ เหมือนเธอเจอคนที่ใช่
“ชอบจัง” ควีนพึมพำ
ชอบจริง ๆ ผู้ชายเกรี้ยวกราดแบบนี้ รู้สึกสวยขึ้นมาทันทีเมื่อผู้ชายตรงหน้าหึงหวงกัน
“มันเป็นใคร”
“ใครเหรอ” ควีนทำเฉไฉ แม้รู้อยู่เต็มอกว่าคนตรงหน้าหมายถึงอะไร
“ไอ้เชี่ยนั่นไง ที่มันพูดหมายความว่าไง”
“ไม่รู้สิ”
“ควีน” ควีนสะดุ้งโหยงด้วยความตกใจเมื่อชายหนุ่มตะคอกใส่หน้าเธอเสียงดัง “ตะคอกทำไม”
“เธออย่ามาเล่นลิ้นกับฉัน”
“ก็เล่นประจำ เมื่อกี้ก็เพิ่งเล่นไป” ควีนลอยหน้าลอยตาตอบ เธอมีอารมณ์ขัน ขณะที่ชายหนุ่มมีน้ำโห
“มันเป็นใคร”
“เซ้าซี้แบบนี้หึงหรือไง” ควีนกระเซ้าเย้าแหย่ไม่จริงจังมากนัก ไม่สะทกสะท้านต่อสายตาดุร้ายของชายหนุ่มที่พร้อมกระชากร่างเธอออกเป็นชิ้น ๆ สักนิด
ชอบจริง ๆ ชายหนุ่มเวอร์ชันนี้ ชอบจนรู้สึกอยากแกล้งให้หึงบ่อย ๆ สายตาที่มองเธอเป็นเหยื่อชิ้นโอชะ ควีนละอยากพลีกายให้เขาเสียตอนนี้จริง ๆ เลย
“ผีเจาะปากเธอมาพูดหรือไง”
“คงงั้นมั้ง”
“เธอนี่มัน” ชายหนุ่มกัดฟันกรอด อยากฉีกร่างผู้หญิงร้ายกาจตรงหน้าออกเป็นชิ้น ๆ เสียตอนนี้ เธอจะรู้บ้างไหมว่าตอนนี้เขารู้สึกไม่สบอารมณ์มากขนาดไหน เรื่องของเธอมันรบกวนจิตใจจนเขาอยู่ไม่เป็นสุข ยิ่งนึกถึงตอนที่ไอ้หน้าปลาบู่บอกว่ามันเป็นเด็กเลี้ยงของเธอ เขาโกรธจนแทบบ้า นับหนึ่งถึงร้อยเป็นสิบ ๆ ครั้งไม่ให้ลุกขึ้นไปตะบันหน้ามัน
เขาอดทนและจริงจังแต่เธอแม่งจริงโจ้อยู่เรื่อยเลย
สำนึกบ้างไหมวะ
“หึงเหรอ”
“เธอเป็นของฉัน” ขีดเส้นใต้ความสัมพันธ์ เขาไม่ชอบใช้ของร่วมกับใคร คนอย่างเขาไม่นิยมกินผู้หญิงสกปรกและโสโครก หึง หวง ไม่เคยมีอยู่ในหัว
ควีนเหยียดยิ้มร้ายกาจ ตวัดวงกอดโอบกอดลำคอของชายหนุ่มตรงหน้าออกแรงกดให้เขาโน้มหน้าลงมาอยู่ในรัศมีสายตาเดียวกัน
“โกรธกันเหรอ” กระซิบถามเสียงแหบพร่าแกล้งขบเม้มหูของเขาเล่นอย่างหยอกเย้า “อยากลงโทษฉันหรือไง” ช้อนสายตาแสนออดอ้อนขึ้นสบมองชายหนุ่ม “ลงโทษแบบไหนเหรอคะ”
ควีนแอบได้ยินชายหนุ่มตรงหน้าหัวเราะในลำคอราวกับว่าเขากำลังเย้ยหยันควีนอยู่ยังไงอย่างนั้น
“เธอจำกฎของเราได้ไหม” ควีนปล่อยมือเธอออกจากชายหนุ่มทันที เธอถอยมายืนกอดอกด้วยสีหน้าเบื่อหน่าย รู้สึกไม่ดีทุกครั้งที่ชายหนุ่มหยิบยกกฎบ้า ๆ นั่นขึ้นมาตอกย้ำกัน
“ฉันไม่ได้ความจำสั้น” จำได้ทุกคำและจำได้อย่างดี ห้ามหึง ห้ามหวง ห้ามรัก ห้ามชอบ และห้ามรู้สึก ควีนจำได้ขึ้นใจและปฏิบัติตามกฎมาได้ดีเสมอ
“ฉันไม่ชอบใช้ของร่วมกับใคร”
“จริงจังไปตายไวไม่รู้ด้วยนะ”
“ควีน” เป็นอีกครั้งที่ชายหนุ่มตะคอกใส่หน้า แม่งเหลืออดจริง ๆ เลยว่ะ ผู้หญิงอะไรวะมึนฉิบหาย
“คิงส์” เป็นควีนที่เรียกชื่อชายหนุ่มขึ้นมาบ้าง เธอใช้มือบีบปลายคางของเพื่อนชายคนสนิทแรง ๆ “ต้าเป็นน้องที่ฉันสนิท ส่วนนายเป็นคู่นอน ความสัมพันธ์ของเราก็เท่านั้น นายอย่าคิดมากไปเลยน่า ฉันไม่ให้ใครมาแทนที่นายหรอก เข้าใจ” ควีนเอียงหน้าถามผู้ชายที่เป็นทั้งเพื่อนและคู่นอนเสียงนิ่ง
“ฮึ” ราชาเค้นหัวเราะเยาะออกมา สะบัดมือควีนที่จับคางเขาอยู่ทิ้งอย่างไม่ไยดี “อย่าลามปาม”
ควีนเบะปากก่อนเหยียดยิ้มหยัน ระยะห่างแค่คืบของเรามันทำให้ควีนได้ยินเสียงบางอย่างจากตัวราชาได้อย่างชัดเจน
จังหวะเสียงคุ้นเคยแบบนี้ ‘ตึก ๆ’
“หัวใจนายเต้นแรงตอนอยู่ใกล้ฉันตลอดเลยอะ นายมีใจให้ฉันเหรอคิงส์” ควีนยิ้มกริ่มหากแต่สายตามองสบประมาทคิงส์ไม่น้อย “พี่คิงส์มีใจให้น้องควีนเหรอคะ” ลูบปลายคางชายหนุ่มตรงหน้าเล่นอย่างหยอกเย้า
“มี”
ควีนฉีกยิ้มร่า ก่อนยิ้มหุบเร็วพลันให้กับประโยคต่อมาของชายหนุ่ม
“ไม่ใช่มีใจ แต่มีตา” อ่า รู้สึกเหมือนโดนตบเลยอะ “หน้าหมา ๆ แบบเธอน่ะฉันไม่เอา”
ควีนขำพรืดออกมาหลังจากฟังราชาพูดจบ
“งั้นเมื่อคืนฉันได้กับหมาเหรอ”
“ควีน”