EP7อยากลองดี

845 คำ

ควีนเหลือบสายตามองราชาเป็นระยะพลางนึกสงสัยในใจว่าวันนี้ราชาเป็นอะไรทำไมเขาดูอารมณ์ไม่ดีเลย ลูกค้าที่ร้านเยอะ ทำงานเหนื่อยอยากพักผ่อนแต่โดนเพื่อนลากให้ออกมาจึงอารมณ์เสียอย่างนั้นเหรอ “เหนื่อยเหรอ” “อย่ามายุ่ง” ควีนหน้าเสียเล็กน้อยเมื่อโดนราชากระแทกเสียงใส่เป็นครั้งที่สอง “ก็ไม่ได้อยากยุ่งนักหรอก” ควีนกระแนะกระแหนกลับด้วยความหมั่นไส้ เป็นอะไรก็เป็นเถอะ เธอไม่อยากสนใจคนนิสัยเสียแบบนี้แล้ว ควีนเลิกสนใจราชาหันมาเม้าท์มอยกับเพื่อน ๆ คนอื่นแทน ภายในโต๊ะของเราเต็มไปด้วยเสียงหัวเราะเนื่องจากเพื่อน ๆ สรรหาเรื่องตลกมาเล่ากัน คนอื่นสนุกเฮฮาแต่มีหนึ่งคนในโต๊ะนั่งทำหน้าไม่รับแขกอยู่ “สวัสดีครับ” ภายในโต๊ะหันมองคนมาเยือนใหม่เป็นตาเดียว เมื่อจู่ ๆ ต้าก็เดินเข้ามาทักทายแบบไม่มีปี่มีขลุ่ย “คือ” ควีนส่งสายตาให้ต้า มันมาทำไม “ผมต้าครับ” แนะนำตัวเองเสร็จสรรพแถมยังฉีกยิ้มร่า ไม่สนใจสายตาที่ควีนมองมาเลยสักนิด ต้าแค่อยากรู้จักเพื่อนสนิทของพี่สาวคนสวยบ้างไม่ได้หรือไง อยากรู้เหลือเกินเหล่าผู้ชายพวกนี้มีดีอะไร ควีนถึงคบคนกลุ่มนี้เป็นเพื่อนได้ ดูดิแต่ละคนเถื่อนฉิบหาย มันน่าไว้ใจที่ไหนกัน “อะไรเนี่ยต้า” ควีนโวยวาย เด็กนี่เป็นบ้าอะไร จู่ ๆ ก็เสนอหน้าเข้ามาทำความรู้จักกับเพื่อนของเธอ “เอ็งเป็นเด็กของยัยนี่เหรอ” จาคอปถามต้าพลางชี้นิ้วมาที่ควีน “ยัยนี่เลี้ยงเอ็งเหรอ” ทุกสายตาจ้องหน้าต้าเขม็งลุ้นในคำตอบ “เลอะเทอะน่าจา บอกว่าน้องไง“ ควีนอยากจะมาตาย เธอก็บอกไปแล้วว่าไม่ใช่ทำไมเพื่อนไม่เชื่อกัน ”ครับ“ ”ฮะ“ ”ต้า“ ทุกคนร้องเสียงหลงออกมาด้วยความตกใจ ควีนเองก็ตกใจไม่ต่างกัน “อย่ามาตลกต้า เล่นอะไร” ควีนคิ้วขมวดมองหน้าต้าด้วยสายตาไม่พอใจ เด็กนี่เอาใหญ่แล้วนะเล่นอะไรของมันกัน “ผมเป็นเด็กพี่ ผมพูดความจริง ผมผิดตรงไหน” ต้าพูดรอยยิ้มไม่สะทกสะท้านต่อการกระทำของตัวเองสักนิด “ไอ้ต้า พี่ไม่เล่น“ ควีนหน้าจริงจัง “ผมขอตัวครับ เชิญพวกพี่ตามสบาย“ ต้ากล่าวลาด้วยรอยยิ้มยียวนแล้วหันหลังกลับไปทางเดิมที่เดินมา ควีนแทบลุกขึ้นไปตบต้าเดี๋ยวนั้น ไอ้ต้านะไอ้ต้ามาวางงานให้กันแล้วชิงหนีไปเลย ดูสิตอนนี้เพื่อน ๆ จ้องหน้าควีนแทบกินหัวอยู่รอมร่อ ราวกับเธอเป็นฆาตกรแหกคุกยังไงอย่างนั้น ”พวกมึงเชื่อมัน“ ควีนเลิกคิ้วถาม ”เชื่อ“ ควีนยกมือกุมขมับทันทีที่เพื่อนตอบกลับมาเป็นเสียงเดียวกัน เชื่อมันจริง ๆ ไอ้พวกนี้ เธอพูดจนปากจะฉีกถึงหูกลับไม่ฟัง คนนอกพูดหนึ่งคำเชื่อหมดใจ ”เชื่อพวกนายจริง ๆ” ควีนส่ายหน้าด้วยความละเหี่ยใจ หันมองคนข้าง ๆ ยิ่งแล้วใหญ่ หน้าจะบอกบุญไม่รับไปถึงไหนพ่อคุณ ควีนโดนเพื่อนสอบสวนเรื่องของต้าอยู่พักใหญ่ รู้จักกันได้ยังไง รู้จักกันเมื่อไหร่ คบกันจริงไหม บลา ๆ ให้อารมณ์เหมือนเพื่อนเป็นตำรวจ ส่วนควีนก็เป็นนักโทษโดนคดีข้อหาร้ายแรงยังไงอย่างนั้น ในขณะที่เพื่อนคนอื่นพูดกันหูดับตับไหม้ แต่ก็มีหนึ่งคนในโต๊ะไม่พูดไม่จากับใคร เอาแต่ยกเหล้ากระดกราวกับกินน้ำเปล่า “มึงเป็นอะไรไอ้คิงส์ มึงไม่จอยขนาดนั้นทำไมไม่กลับไปนอน” ควีนแทบกราบอกชิริวเดี๋ยวนั้นที่เป็นหน่วยกล้าตาย ยิงคำถามใส่ราชา “กูพอใจจะอยู่ตรงนี้” “เค ครับคุณชาย” คำตอบสั้น ๆ ง่าย ๆ เป็นอันเข้าใจได้ว่าอย่าเสือก นั่งดื่มกันไปสักพักควีนรู้สึกปวดฉึ่ขึ้นมาจึงขอตัวมาเข้าห้องน้ำ “เฮ้ย“ จังหวะที่ควีนกำลังเดินกลับไปที่โต๊ะ จู่ ๆ ก็มือปริศนาคว้าแขนเธอไว้ ควีนร้องเสียงหลงด้วยความตกใจแต่สัมผัสคุ้นเคยก็ทำให้จิตใจของควีนสงบลงในเวลาต่อมา ”เบา ๆ หน่อยฉันเจ็บนะ“ ควีนเบ้หน้าเล็กน้อยเมื่อรู้สึกเจ็บแปลบที่ข้อมือ พลั่ก “อื้อ” ร่างแบบบางเซถลาชนเข้ากับกำแพง ไม่ทันที่ควีนได้หันมาต่อว่าริมฝีปากเรียวเล็กของเธอก็ถูกบดขยี้ด้วยจูบรุนแรงของเขา ชายหนุ่มสอดเรียวลิ้นเข้ามาในโพรงปากของหญิงสาว เกี่ยวเรียวลิ้นของเธอเล่นจนเกิดเสียงน่าอดสูขึ้นมา “นายเป็นบ้าหรือไง” ควีนถามด้วยความไม่พอใจ หลังจากที่เขาปล่อยเธอเป็นอิสระ “แล้วเธอเป็นอะไร” “เป็นอะไร” “ยั่วโมโหฉันแบบนี้ อยากลองดีกับฉันเหรอควีน” กดเสียงต่ำถามกัน อ๋อ ที่นั่งหน้าหงิกหน้าหงอเป็นเพราะหึงเธอเองสินะ ปากแข็งว่ะ พูดว่าหึงจะตายเหรอ

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่

สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป

App Store Google Play

Facebookexpand_more