ในชีวิตนี้ นอกจากตัวเองและมารดาแล้ว ไพรหอมคือแก้วตาดวงใจที่เธอรักมากที่สุด
“หอมก็รักแม่ ถ้าหอมรู้ว่าแม่ต้องทนทุกข์เพราะหอม หอมอยากจะตายซะตั้งแต่ตอนนั้น” ไพรหอมสงสารมารดาที่โดนรุมข่มขืนจนตั้งท้องเธอ
“ความจริงแล้ว หอมไม่ใช่ลูกที่เกิดจากผู้ชายคนไหนข่มขืนแม่ทั้งนั้น หอมเป็นลูกของขุนพล เป็นลูกของเขาจริงๆ”
“แม่... แล้วทำไม คุณประไพถึงพูดแบบนั้นล่ะคะ”
“เรื่องมันยาว... แม่จะค่อยๆ เล่าให้ฟัง ตอนนั้นพ่อกับแม่รักกัน แต่ยังอยู่ในช่วงวัยรุ่น แต่ย่าของลูก คุณเขมิกาไม่ชอบแม่ ท่านมาหาแม่กับยายด่าว่าสารพัด บอกให้เลิกยุ่ง หลังจากนั้น เพื่อนของแม่ที่ชื่อสุชาติก็มาสารภาพกับแม่ว่าโดนประไพจ้างให้มาข่มขืนแม่ โดยคุณเขมิการ่วมด้วย เพื่อให้แม่อับอายออกไปจากชีวิตของพ่อซะ” ไพรหอมได้ฟังก็ตกใจ เธอคิดว่าพ่อกับแม่เลิกกันเพราะไปกันไม่รอด หรืออาจจะมีปัญหากัน ไม่คิดว่าผู้เป็นย่าอย่างเขมิกาจะมีส่วนร่วมด้วย นั่นสิ...ทำไมเ
