เหมือนชายหนุ่มจะรู้ เขารุกเร้าเข้าจูบเธอ ไพรหอมดิ้นอีก ก่อนจะพ่ายแพ้กับรสจูบอ่อนหวานกำซาบซ่าน
“ไม่นะ” เธอดิ้นพล่านเมื่อเขาตวัดปลายลิ้นสัมผัสกับยอดถันระรัว ขนในกายสาวลุกชัน ความเป็นอิสตรีเปียกชุ่มอย่างน่าอาย นิ้วแกร่งของพันศึกรุกล้ำเข้าไปในดงดอกรักอันฉ่ำเยิ้ม เขาขยับเข้าออก เธอตะครุบมือ ปัดมือประท้วง เขาก็บดจูบจนเธอดิ้นหนีไม่ไหว
“แพ้ท้องรึเปล่า” จู่ๆ เขาก็ถามขึ้น ไพรหอมหน้าเสียก่อนจะดันหน้าท้องเขาออกห่าง
“ฉันท้องอยู่นะ คนหื่นกาม” เธอด่าว่าเขาอย่างตกใจ
“ก็ไม่เห็นเป็นไร ทำเบาๆ ก็ได้ แต่เธออย่าดิ้นสิ”
“คนเอาแต่ใจ เห็นแก่ตัว”
“แล้วแต่เธอจะคิด เธอเป็นของฉัน จำเอาไว้” พันศึกบดจูบอีก มือหนาเคลื่อนไหวไปตามเรือนร่างเปลือยเปล่า เธอได้แต่ร้องขัดใจ ไม่รู้เขาปลดเสื้อผ้าเธอออกตอนไหน
“ไม่ อ๊า... คนบ้า” เธอต่อว่าเขา แขม่วหน้าท้อง รับรู้ถึงความปั่นป่วนภายในเมื่อเขาขยับลิ้นสากไปกับหน้าท้องนูนๆ ของเธอ
