“เหรอคะ โลกกลมจังเลยนะคะ” ไพรหอมรำพึง
“อาจจะไม่ใช่โลกกลมหรอกค่ะ อาจจะเป็นเพราะชะตาฟ้าลิขิต นอนพักเถอะนะคะ น้องหอมเพิ่งฟื้นไข้ ไม่ต้องคิดอะไรมากหรอกค่ะ ปล่อยให้เรื่องและปัญหาทุกอย่างเป็นหน้าที่ของผู้ใหญ่ หอมไม่ผิด แค่เป็นบุคคลที่ร่วมอยู่ในเหตุการณ์เท่านั้น”
“ขอบคุณพี่เดือนมากนะคะ หอมได้คุยกับพี่เดือนแล้วรู้สึกสบายใจมากๆ เลยค่ะ”
“พี่บอกแล้วไงว่าพี่รักหอมเหมือนน้องสาว มีเรื่องอะไรก็คุยกับพี่ได้ พี่ยินดีรับฟัง บางทีการได้พูดออกมามันก็ทำให้เราโล่งโปร่งสบาย ไม่ต้องอึดอัดเก็บความทุกข์ไว้คนเดียว”
“หอมน่ะมีแค่ยายมาตลอด และตลอดเวลาก็เจอแต่คนไม่ดีจ้องเอาเปรียบ แต่หอมก็ดีใจนะคะที่เจอพี่เดือน ได้รู้จักพี่เดือน เพราะในหมู่คนไม่ดี ก็ยังเจอคนดีอยู่บ้าง แม้จะน้อยนัก แค่คนเดียวก็ตามที”
“มีเพื่อนเพียงหนึ่งคนแต่จริงใจ ดีกว่ามีเพื่อนมากมายแต่หาความจริงใจไม่ได้สักคนนะคะ” เดือนเพ็ญทิ้งท้ายไว้แค่นั้น ก่อนจะห
