มีใครบางคนเคยเอ่ยว่า เวลาแห่งความสุขมักแสนสั้น และเจ้าขาเองก็ตกอยู่ในห้วงนั้นอยู่เช่นกัน
ขณะกำลังดื่มด่ำกับอาหารแสนอร่อยในโรงแรมหรูหรา ท่านประธานปีศาจที่วันนี้กลับแปลงร่างเป็นเทวดา พูดจาดี ดูแลเธอไม่ห่าง พลันทุกช่วงนั้นกลับถูกสะบั้นด้วยอาการบางอย่างที่มันทวีคูณขึ้นเรื่อย ๆ
เจ้าขาคันในร่มผ้า คันมาก แล้วมันก็ทวีคูณขึ้นเรื่อย ๆ คันจนต้องเกา เมื่อเริ่มเกามันก็หยุดไม่ได้ จนกระทั่งผู้เป็นเจ้านายสังเกตเห็น เขาแค่นเสียงถามเบา ๆ
“ เจ้าขา คุณเป็นอะไรนักหนา ดิ้นอย่างกับหมาคันหมัด ทั้งล้วงทั้งเกา น่าเกลียด ”
“ ดิฉันคันค่ะท่าน ”
“ คันอะไร ”
“ จำได้ไหมที่ดิฉันบอกว่าใช้แต่น้ำยาซักผ้าเด็กกับ แป้งเด็ก ”
“ อืม มันทำให้คุณตัวหอม หอมจนผมอยาก... ”
“ นั่นล่ะค่ะ อันที่จริงดิฉันไม่ได้อยากตัวหอมอะไรหรอก ความจริงคือแพ้สารบางอย่างในน้ำยาซักผ้าหรือผงซักฟอก หรือน้ำยารีดผ้าของผู้ใหญ่บางตัว มันจะทำให้ ตัวเป
