“ สวยมากเลยค่ะคุณพี่ ”
พนักงานเอ่ยชมทันทีที่เจ้าขาออกมาจากห้องลองเสื้อ ซึ่งไม่รู้ว่าเธอชมจริงหรือชมตามมารยาท แต่นั่นทำให้เจ้าขามั่นอกมั่นใจจนยิ้มหน้าบาน
เธอเดินไปหาท่านประธานที่นั่งดื่มชารออยู่มุมหนึ่งของร้าน ส่วนบอดี้การ์ดสองคนยืนเตร็ดเตร่อยู่หน้าร้าน
“ ท่านคะ เรียบร้อยแล้วค่ะ ”
เธอส่งเสียงบอกเขิน ๆ ใบหน้าคมสันหันขวับมามองทันที ก่อนจะลุกขึ้นยืน แล้วใช้สายตาคมกริบกวาดมอง เจ้าหล่อนตั้งแต่ศีรษะจรดเท้า นั่นทำให้เธอตัวชาวาบ
อีตาบ้า มายืนจ้องเอา ๆ อะไรแบบนี้ยะ รู้ตัวหรอกว่าสวย เขินเป็นนะ !
เจ้าขาได้แต่คิดอยู่ในใจพลางอมยิ้ม ทว่าคำพูดต่อมาก็ทำให้เธอหุบยิ้ม รู้สึกราวกับร่วงหล่นลงจากปากเหว
“ นี่แต่งตัวอะไรของคุณ เอาผ้าม่านมาพันตัวหรือไง ” เธอเงยหน้าขึ้นมองแล้วสวนกลับทันที
“ นี่ดิฉันก็เลือกชุดที่คิดว่าดูดีและเหมาะสมสำหรับฉันมากที่สุดแล้วนะคะ ” เขาส่ายศีรษะราวเอือมระอาเหลือเกิน พลางคว
