ร่างบอบบางสวยเก๋นั่งรอชายหนุ่มที่ร้านกาแฟชื่อดังที่ตั้งอยู่ในศูนย์ประชุม มีชายหนุ่มหลายคนแอบมองแต่ไม่กล้าเข้ามาทัก แม้คนตรงหน้าจะสวยเพียงใดก็ตาม
เนื่องจากสายตาที่เธอมองผ่านๆคนรอบข้างมีแววตาที่คมกริบ แทบจะมองคนอย่างทะลุปรุโปร่งเลยทีเดียว งานวันนี้ไม่มีอะไรมาก ผ้าแพรจึงรีบมารอเค้าที่นี่ก่อนกลัวว่ารถจะติดในช่วงเย็นมากนี้ เธอนั่งคิดถึงคนที่มารอก็อดขำไม่ได้ จะมีผู้ชายคนไหนหิ้วผลไม้ไม่กี่ลูกขึ้นรถทัวส์มาให้ผู้หญิงที่เค้ากำลังจีบ ผลไม้สดๆจากต้นที่ปลูกเองจากที่บ้าน แน่นอนว่าต้องปลอดสารพิษแน่นอน บางทีเธออาจจะแพ้นิสัยเชยๆแต่จริงใจของเค้าก็เป็นได้
คนที่นั่งประชุมอยู่ไม่มีสมาธิมากนัก เพราะเลยเวลานัดไปมากแล้ว แต่เค้ายังฟังบรรยายไม่จบเลย ใจนึงอยากจะลุกออกไปเพื่อพบคนที่นัดเอาไว้ แต่อีกใจนึงก็ยังห่วงเนื้อหาสำคัญอีกหลายจุด คนข้างๆเหลือบมองต้นไม้ แล้วกระซิบ
"กลัวใครเค้ารอหรือไง ถึงได้ไม่มีสมาธิ" ต้นไม้
