ตอนที่ 43 : เริ่มรู้สึก
“นายอย่ามาเล่นลิ้นกับฉัน อย่ามาเจ้าเล่ห์กับฉัน ปล่อยได้แล้ว” ทันทีที่ได้สติทำให้อันดาดันตัวออกแต่ยังถูกท่อนแขนแกร่งโอบกอดเอวไว้แน่น
อยู่ลอนดอนเขายังกวนประสาทเธออยู่เลย พอมาวันนี้กลายเป็นอีกคนราวกับผู้ชายสุขุมนุ่มลึก หรือไม่ก็เหตุการณ์วันนี้สมองกระทบกระเทือน
“สายตาเธอกำลังด่าฉันและคิดว่าฉันสมองกระทบกระเทือน” ชาวินท์ยกยิ้มมุมปาก สีหน้าเธอแสดงออกอย่างชัดเจนขนาดนั้นใครก็เดาออก สายตาเธอเหลือบมองหารอยแผลที่หัวคงคิดว่าเขาโดนฟาดที่หัวมา
“ฉันไม่ตกใจที่นายอ่านสายตาออกหรอกนะ เรื่องแบบนี้ลูกมาเฟียรู้กันดี นายทำแผลเสร็จแล้วก็ควรกลับที่นี่ไม่ใช่บ้านหรือคอนโดนายนะ”
“แต่เป็นคอนโดเมีย” ชาวินท์โดดลงจากโต๊ะเหมือนแผลที่แขนไม่มีความรู้สึกเจ็บปวด วันนี้ได้รู้ว่าผู้ช่วยพยาบาลอาสามือเบาใช้ได้
อันดามองหน้าชาวินท์อย่างไม่สบอารมณ์ นี่สิชาวินท์ตัวจริง เมื่อกี้ผีสิงแน่
ชาวินท์ถอดกางเก
