ตอนที่ 44 : เผลอยิ้ม
ช่วงสายของวันใหม่
หญิงสาวร่างเล็กยังอยู่ในชุดเดิมตามสภาพเดิมกำลังนั่งเช็ดตัวให้กับชายหนุ่มที่นอนจมไข้ ผ้าขนหนูผืนเล็กสีขาวถูกเช็ดตามกรอบใบหน้าคมคายเป็นครั้งที่สอง เพราะก่อนหน้านี้เธอได้เช็ดตัวให้เขาไปแล้วหนึ่งรอบแต่ตัวยังร้อนอยู่ มือเรียวเล็กค่อยๆบรรจงเช็ดใบหน้าคมคายอย่างเบามือ มองใบหน้านี้ด้วยสายตาเรียบนิ่ง เขาไม่ได้สั่งให้เธอทำแต่เธอทำมันด้วยความเต็มใจ พิษไข้เล่นงานชาวินท์จนทำให้เธอรู้สึกตัวตื่นขนาดให้กินยาไปแล้วแต่อาการไม่ทุเลา ถึงแม้จะนอนไปเพียงไม่กี่ชั่วโมงแต่เมื่ออีกคนไม่สบายเธอไม่สามารถนิ่งอยู่ได้
ผ้าห่มผืนหนาถูกคลุมร่างกายกำยำจนถึงคอ ร่างกายที่เปลือยเปล่าไร้เสื้อผ้าปกปิดเพราะห้องเธอไม่มีเสื้อผ้าผู้ชายส่วนเสื้อผ้าตัวเก่าของเขาเต็มไปด้วยเลือดทำได้แค่หาผ้าห่มผืนหนามาคลายความหนาว มือเรียวเล็กวางบนหน้าผากอีกครั้งเพื่อเช็กอุณหภูมิ ไข้ยังไม่มีทีท่าจะลดลง ตัวยังร้อ
