“นะนาย”
“อะไร”
“นายยิ้ม นายยิ้มเป็นด้วยเหรอคะ”
สีหน้าเลิ่กลั่ก ริมฝีปากบางที่เผยอออก ดวงตาคู่นั้นที่ฉายแววตื่นตะลึงไม่น้อยราวกับว่าเจ้าตัวเพิ่งจะได้เห็นสิ่งที่น่ากลัวที่สุดในชีวิตทำให้ฟิโอดอร์กลั้นไม่ไหว จากรอยยิ้มบางๆ เปลี่ยนเป็นรอยยิ้มที่กว้างมากขึ้นและกลายเป็นเสียงหัวเราะในที่สุด ถึงแม้จะกินเวลาแค่ชั่วเสี้ยวนาทีก็ตามก่อนที่เสียงหัวเราะของมาเฟียหนุ่มจะหายไป นั่นก็เพียงพอแล้วที่จะทำให้ตมิสาทั้งตื่นตะลึงระคนงุนงงไปพร้อมๆ กัน
“นะนาย นายหัวเราะ”
สีหน้าตื่นตะลึงของตมิสาทำให้ฟิโอดอร์อยากจะระเบิดหัวเราะออกมาอีกครั้ง หากแต่ครั้งนี้เขายอมกดมุมปากเอาไว้ก่อน เพราะจะได้คุยกับหญิงสาวให้รู้เรื่อง
“ก็คือเธออยากสมัครงานเป็นแม่บ้านของฉันหลังจากที่ถูกปลดจากตำแหน่งเด็กของมาเฟียแล้วงั้นเหรอ”
นี่ก็เป็นอีกอย่างหนึ่งที่ทำให้ฟิโอดอร์อยากระเบิดหัวเราะออกมา เขาไม่เคยคิดจะหยิบยื่นตำแหน่งนี้ให้ใคร เขาไม่เคยต
