“ฉันว่าเราไปเลือกเสื้อผ้าในห้างสรรพสินค้าจะดีกว่าไหมคะ”
อันนาท้วงตอนที่เดินตามตมิสาเข้ามาในตลาดนัดเสื้อผ้ามือสองแห่งหนึ่งในพัทยา ตมิสาที่เดินนำหน้าหันมาบอกอันนาที่เดินตามมาติดๆ ด้วยใบหน้าร่าเริงสดใส
“ในห้างฯ มีแต่ของแพงๆ ค่ะ ฉันสู้ราคาไม่ไหวหรอก”
“แต่ค่าใช้จ่ายทั้งหมดนายเป็นคนจัดการให้นะคะ คุณไม่จำเป็นต้องกังวลเรื่องราคาถูกหรือราคาแพง”
“ไม่ดีกว่าค่ะ ฉันกลัวไม่มีปัญญาใช้หนี้” ตมิสายังคงบอกด้วยด้วยเสียงสดใส ในขณะที่อันนาขมวดคิ้วมุ่นอย่างงุนงง นั่นทำให้ตมิสาอธิบายเพิ่มเติมว่า “ก็นายแค่ให้ยืมนี่คะ”
ดูเหมือนว่าตมิสาจะเข้าใจผิดกันไปยกใหญ่ เพราะฟิโอดอร์ให้อีวานมาบอกอันนาว่าหากตมิสาอยากได้อะไรก็ให้ซื้อได้เลย และในกระเป๋าของอันนาก็มีธนบัตรที่อีวานเอามาให้จำนวนไม่น้อยสำหรับการเลือกซื้อเสื้อผ้ารวมถึงของจำเป็นอื่นๆ ของตมิสา หากแต่อันนายังไม่ทันได้อธิบายอะไรเพิ่มเติม ตมิสาก็เดินหายไปไกลพอสมควร ก่อ
