“เฟยจู...ที่เจ้ามาที่นี่คงมิได้มาดีใช่หรือไม่” เฟยจูเหยียดยิ้ม “ท่านประมุข...ข้าเพียงจะนำตัวท่านกลับไปตามคำสั่งของท่านมี่อิง หากมิอยากเจ็บตัวก็จงยอมไปกับพวกเราแต่โดยดี” “นี่เจ้าทำงานให้มี่อิงดอกรึ ใยเจ้าจึงแปรพักตร์ไปรับใช้คนทรยศเช่นนั้น” “ข้าอยู่กับท่านมี่อิงมานานแล้ว อย่าเสียเวลาอยู่เลย หากท่านมิยอมไปแต่โดยดีเห็นทีว่าข้าคงต้องใช้กำลัง!” นางและผู้ติดตามชักดาบออกมาและย่างสามขุมทำท่าจะเข้าไปหาขณะที่ฟางซินยืนผงะงันแต่ยังไม่ทันลงดาบก็ต้องชะงักค้างตาเหลือกถลนเบิกกว้างและมีโลหิตไหลพุ่งออกจากปาก “เฟยจู!” ฟางซินร้องเสียงดังเมื่อเห็นคนพรรคมารที่ตั้งใจจะฆ่านางแต่กลับล้มลงต่อหน้าดังตึง ข้างหลังของเฟยจูและผู้ติดตามที่ล้มลงพร้อมกันมีกลีบดอกไม้เหล็กปักอยู่นับสิบอาบธารโลหิตแดงฉานและเมื่อเงยหน้าขึ้นฟางซินจึงเห็นว่าใครอยู่เบื้องหลัง “เหมยเหม่ย” นางแทบจะร่ำไห้เมื่อผู้ใกล้ชิดติดตามปรี่เข้ามาและคุกเข