ลู่เพ่ยหันมามองน้องสาวอย่างเอาเรื่อง เรื่องสำคัญเพียงนี้นางไม่คิดจะบอกกล่าวเขาที่เป็นพี่ชายเลยรึ
“ไม่ต้องมองข้าเลย ไปถามเจ้าเสี่ยวเฮยนู้น” ลู่จื้อยื่นปากไปทางเสี่ยวเฮยที่นอนแผ่อยู่ในศาลาริมสระบัว แล้วนางก็เดินหายเข้าไปในห้องปรุงยาของนางต่อ ปล่อยให้ลู่เพ่ยมึนงง ไม่เข้าใจอยู่ผู้เดียว
วันต่อมา ลู่จื้อนางให้คนทั้งหมดเข้ามาอยู่ในมิติจิต พร้อมทั้งเก็บรถม้าเข้ามาด้วย ตัวนางขี่ม้ากลับเมืองเฉียนไห่เพียงลำพัง
จินเจา เสี่ยวถิงและเด็กหนุ่มตระกูลอู๋อีกสองคนที่ยังไม่เคยได้เข้ามาต่างก็ตกใจไม่น้อย พวกเขารู้เพียงว่าลู่จื้อนางหายตัวได้ นำของออกมาได้ แต่ไม่รู้ว่าหายไปที่ใด
ลู่จื้อเมื่อขี่ม้าเพียงลำพัง การเดินทางจึงเร็วขึ้นกว่าเดิมมากนัก ยิ่งนางใช้พลังปราณส่งถ่ายไปที่ตัวม้าด้วยแล้ว จากเดิมที่ใช้ม้าเร็วอีกห้าวันจะถึง นางสามารถมาถึงเมืองเฉียนไห่ได้ในเวลาเพียงสามวันเท่านั้น
พอใกล้ถึงประตูเมืองเฉียนไห่ ลู่จื
