หากไม่ใช่เรื่องร้ายแรง โจวหรงเฉิงไม่มีทางเปิดเผยพลังปราณที่มีอยู่อย่างแน่นอน ตอนนี้องครักษ์ขององค์ชายใหญ่อ้าปากค้าง มองพวกเขาทั้งสามคนด้วยความหวาดกลัว ในแคว้นฉีพบเห็นผู้ที่มีพลังปราณเช่นที่โจวหรงเฉิงแสดงออกมาเสียที่ไหน “มีอันใดกันแน่อาเฉิง” หลินตงหยางใบหน้าก็เคร่งเครียดขึ้นทันที ด้วยคิดว่าองค์ชายรองคงเริ่มลงมือแล้ว โจวหรงเฉิงหันไปมององครักษ์ขององค์ชายใหญ่ เพื่อบอกให้เขาออกไป ก่อนจะเอ่ยพูดกับสหาย “องค์ชายใหญ่ ขอให้หลี่กุ้ยเฟยจัดการเรื่องสู่ขอจื้อเออร์เข้าเป็นสนมในตำหนัก” เสียงของเขาเย็นเหยียบจนน่าหวาดกลัว “ข้าก็คิดว่าองค์ชายรองจะเคลื่อนกองกำลังลับเสียอีก” หลินตงหยางเอ่ยออกมา เขาถูกสายตาของโจวหรงเฉิงปรายมองมาจึงได้ยกสุราเข้าปากต่อ “แล้วเจ้าจะทำเช่นไร” องค์ชายรองคงใช้เหตุผลเรื่องที่ลู่จื้อเป็นคู่ค้าของเซียวซีซวนมาต่อรองกับหลี่กุ้ยเฟย เพื่อให้นางออกหน้า ตอนงานเลี้ยงงานมงคลของเซียวซีซวน ห