สามวันต่อมา...
“เฮ้อ แทนไท...”
“...เราอยากกลับห้อง” เสียงหวานของใบบัวเอ่ยบอกคนตัวสูงที่นั่งดูหนังอยู่ขณะที่มือหนาล็อกร่างเล็กของเธอไว้แนบชิดกายไม่ยอมปล่อย ตลอดสามวันที่ผ่านมาหลังจากที่มีอะไรกันครั้งล่าสุดนั้น แทนไทก็ไม่ยอมห่างจากเพื่อนตัวเล็กอีกเลย แถมยังคอยไปรับไปส่งกลับมายังห้องของตัวเองไม่ยอมให้ร่างบางได้กลับห้องของเธอ
“ไม่ต้องกลับ” เรียวปากหนาตอบกลับเสียงนิ่ง
“แทนไท...”
“อยู่ห้องฉัน มันทำไมนัก” ดวงตาคมผละออกจากหน้าจอทีวีเหลือบมองไปยังใบหน้าเรียวใสของคนที่นั่งอยู่ด้านข้าง
“ก็เราไม่อยากอยู่นี่ เราอยากกลับห้อง”
“ทำไม ห้องเธอมันมีอะไร”
“มันไม่มีอะไรหรอก แต่เราอยากกลับ”
“อยู่ห้องผัวมันจะตายหรือไง”
“แทนไท!...” ปากเล็กเอ่ยเรียกชื่อคนตรงหน้าขึ้นเสียงดังเอาเรื่องราวกับแมวขู่ทันทีที่ริมฝีปากหนาพูดจบ เขาพูดแบบนี้อีกแล้ว
“อย่าเรื่องเยอะ ให้อยู่ก็อยู่ไป”
“ก็เราไม่อยากอยู่นี่ ทำไมต้องมาบ
