เลิกเรียน
“วันนี้เป็นอะไรไป ทำไมดูหงอยๆ” เสียงของขวัญข้าวมองหน้าเอ่ยถามเพื่อนตัวเล็กขึ้น พร้อมกับถามต่อ
“หรือเพราะไอ้พ่อไม่มา?”
“มะ ไม่ใช่”
“แล้วเป็นอะไร”
“ก็...เปล่าหรอก ไม่มีอะไร” เรียวปากเล็กบางอมชมพูตอบคนเป็นเพื่อนกลับด้วยท่าทีปัดๆ พยายามเป็นปกติ แม้ว่าภายในใจของใบบัวจะยังคงมีคำพูดที่ไม่ดีของแพรวาฉายเข้ามาในหัวไม่หยุด
“ไม่มีอะไรแน่นะ?”
“อื้ม” เจ้าของใบหน้าใสยิ้มตอบกลับตาหยีแสร้งว่าทุกอย่างโอเคปกติทั้งที่ในใจของร่างบางไม่ได้เป็นแบบนั้นเลย
“กลับกันเลยเปล่า” เสียงเซอร์เวย์เดินเข้ามาเอ่ยถามสองสาวขึ้น
“อืม กลับเลยก็ได้นะ” ใบบัวหันไปตอบเพื่อนตัวสูงใบหน้ายิ้มแย้ม แล้วทั้งสามก็พากันเดินไปยังรถของเซอร์เวย์ที่จอดอยู่ไม่ไกลจากใต้ตึกคณะ
“ขวัญข้าว” อยู่ๆ ใบบัวก็หันไปเอ่ยเรียกชื่อเพื่อนสนิทตัวเองขึ้นอย่างตัดสินใจ
“ฮะ” ขวัญข้าวขานรับด้วยสีหน้างุนงงสงสัย
“เรา...ดูเป็นยังไงเหรอ”
“หื้อ? คือ
