“ใบบัว”
“...” ดวงตากลมโตค่อยๆ เหลือบสายตาหันไปตามเสียงทุ้มที่เอ่ยเรียกชื่อตัวเองขึ้นด้วยสีหน้าท่าทีที่เปลี่ยนไปอย่างเห็นได้ชัด เพราะหญิงสาวจำได้ดีว่ามันคือ เสียงของใคร
ตึก
ตึก
เสียงสองเท้าหนักเดินตรงเข้ามายังร่างบางที่ยืนอยู่ด้วยสีหน้าเรียบนิ่ง แววตาคมจ้องมองไปยังเพื่อนตัวเล็กก่อนจะเลื่อนสายตาไปยังชายร่างสูงอีกคนที่ยืนอยู่
“ทำอะไรกันอยู่” เรียวปากหนาถามออกมาเสียงนิ่ง ทว่าใบบัวก็เลือกที่จะไม่สนใจอะไรคนที่เข้ามาใหม่ มือเล็กจัดการวางแก้วชานมไข่มุกในมือลงพร้อมกับหยิบเงินค่าน้ำยื่นไปให้ไรอันที่อยู่ตรงหน้า
“นี่ค่าน้ำของเรา”
“...” เจ้าของใบหน้าหล่อดูดีก็เอาแต่ยืนนิ่งไม่ยอมรับเงิน
“ไรอัน...”
“ฉันไม่ชอบพกแบงก์ย่อย”
“ห หื้อ?” ใบบัวชะงักทำหน้าเหวอไปทันทีพร้อมกับมองแบงก์สีเขียวสองใบที่อยู่ในมือตัวเอง ซึ่งไรอันที่เห็นแบบนั้นก็ทำท่าจะเดินเลี่ยงหนีออกไปอีกครั้ง แต่แล้วก็ต้องชะงักไปเมื่อมีร่างหน
