หลังจากที่เดินออกมาจากใต้ตึกกิจกรรม เจ้าของใบหน้าเรียวใสก็เอาแต่เหม่อลอยไปด้วยใจที่นึกถึงอะไรบางอย่างอยู่ตลอดเวลา จนสองเท้าเล็กชะงักไปเมื่อรู้สึกได้ถึงร่างหนาของใครบางคนเดินเข้ามาขวางทางเธอไว้
“ระ ไรอัน...”
“เดินหัดดูทางหน่อย”
“หื้อ?”
“ข้างหน้าเธอ...” ว่าแล้ว คนตัวสูงก็ขยับตัวออกเผยให้เห็นท่อน้ำเสียขนาดใหญ่ตรงหน้าที่ร่างบางเกือบจะเดินตกไป หากไรอันไม่เดินเข้ามาขวางไว้ซะก่อน
“โอ้ว ขอบคุณนะ” เรียวปากเล็กเงยหน้าขึ้นเอ่ยบอกคนตรงหน้า
“อืม” ไรอันพยักหน้าตอบโดยที่ดวงตาคมยังคงจ้องมองใบหน้าเรียวใสอยู่
“มะ มีอะไรหรือเปล่า” ใบบัวที่รู้สึกได้ถึงสายตาที่จ้องหน้าเธออยู่ก็ตัดสินใจเอ่ยถามอีกคน
“กลับยังไง”
“หื้อ?”
“เดินกลับ?”
“อ่อใช่ เราว่าจะเดินกลับน่ะ พอดีหอพักเราอยู่ไม่ใกล้ไม่ไกลจากมหาลัยเท่าไหร่ รถกำลังติดด้วย เดินกลับน่าจะไวกว่า” คนตัวเล็กยิ้มบอกตอบกลับ
“เดินคนเดียว?”
“อื้ม”
“...” ไรอันก็
