เช้าวันต่อมา...
ซ่าา~
เสียงไข่ไก่ถูกเทลงไปบนกระทะร้อนโดยมีร่างสูงที่ตั้งใจยืนทำอาหารเช้าให้คนตัวเล็กที่ยังคงนอนหลับอยู่ภายในห้องนอน แทนไทจัดการทำทุกอย่างด้วยความชำนาญตามประสาคนที่เคยทำอาหารกินเอง มือหนาค่อยๆ ตักไข่ดาวสุกพอดีเลื่อนเข้าใส่จานที่มีไส้กรอกต้มแล้ววางเรียงกันอยู่ ทว่าในขณะที่คนตัวสูงกำลังยืนทำอาหารอยู่บริเวณห้องครัวของคอนโดนั้น
แอ๊ดดด
เสียงประตูห้องนอนถูกเปิดออกด้วยความเบามือก็ดังขึ้นทำให้เจ้าของใบหน้าหล่อหันไปมองตามเสียงก่อนจะเห็นร่างบางคุ้นเคยค่อยๆ พยุงร่างกายบอบช้ำก้าวเดินออกจากห้องท่าทีเบาเสียงราวกับไม่รู้ว่าคนตัวสูงยืนมองท่าทางพวกนั้นอยู่ที่ห้องครัว จนกระทั่ง...
ตึกตึก
สองเท้าหนักเดินตรงเข้าไปขวางทางหญิงสาวไว้ด้วยสีหน้าเรียบนิ่ง ซึ่งใบบัวที่เห็นแบบนั้นก็เบิกตากว้างขึ้นมาด้วยความตกใจแต่ก็พยายามนิ่งข่มความกลัวเอาไว้
“หละ...หลบไป”
“...” แทนไทยืนนิ่งไม่ทำตาม
“หลบไปสิ เ
