57 อย่าร้องไห้...แค่หันมา

1803 คำ

วันต่อมา... @มหาวิทยาลัยเอช เอี๊ยด! เสียงรถสปอร์ตราคาแพงถูกขับเข้ามาจอดยังบริเวณหน้าตึกกิจกรรม พร้อมกับร่างเล็กของใบบัวที่เดินลงจากรถหรูไปอย่างเร่งรีบโดยที่ยังคงมีความรู้สึกเจ็บช่วงล่างของตัวเองอยู่เล็กน้อย ทว่ามันก็ไม่ได้มีปัญหาอะไรต่อหน้าที่ที่เธอต้องรับผิดชอบในวันนี้ พรึบ ทันทีที่เดินลงจากรถ คนตัวเล็กก็มุ่งหน้าเดินตรงไปยังบริเวณซุ้มดอกไม้ที่เธอต้องเป็นคนจัดทำทุกอย่างทันที โดยมีร่างสูงเจ้าของรถสปอร์ตเดินตามหลัง “ดอกไม้มายังไม่ครบเหรอคะ” ริมฝีปากบางอมชมพูหันถามรุ่นพี่สาวคนหนึ่งที่เป็นคนที่อาจารย์สาวเอ่ยบอกให้มารับหน้าที่ช่วยดูแลความเรียบร้อยของงาน “ยังจ้า ยังขาดดอกกุหลาบแล้วก็ลีลาวดี เราสั่งด้วยใช่ไหม” “ใช่ค่ะ” ใบบัวตอบกลับด้วยสีหน้าคิดไม่ตกเนื่องจากดอกไม้ที่ขาดอยู่นั้นเป็นหัวใจสำคัญในการที่จะจัดดอกไม้ของเธอในวันนี้ “เดี๋ยวรออีกสักสิบนาทีดีไหมคะ มันยังพอมีเวลาอยู่นะ” รุ่นพี่สาวมอง

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม