“แทนไททำอะไรเนี่ย” เสียงหวานของใบบัวเอ่ยดังขึ้นหลังจากที่ร่างบางกำลังตั้งใจจัดดอกไม้อยู่แล้วหันไปพบว่าคนตัวสูงด้านข้างกำลังจับดอกไม้สีสวยที่เธอเพิ่งจัดไป
“ก็ช่วยเธอ...”
“ช่วยอะไรของแทนไท ดูสิ ดอกไม้ช้ำหมดแล้ว”
“...” เจ้าของใบหน้าหล่อก็นิ่ง
“มือหนักอย่างแทนไท อยู่เฉยๆ เถอะ” เรียวปากเล็กบอก ทำเอาร่างสูงชะงักใบหน้าดูดีฉายออกมาถึงความหงอยลงจากสิ่งที่ได้ยิน เขาอยากช่วย แต่ด้วยความที่น้ำหนักมือของเขามันมีมากเกินไปทำให้ไม่ว่าจะจับไปที่ตรงไหน ดอกไม้ก็ช้ำไปซะหมด
“แล้วหิวหรือยัง” เสียงทุ้มเอ่ยถามคนด้านข้างขึ้น
“หื้อ?”
“เธอยังไม่ได้พักกินข้าวเลย ไม่หิวหรือไง”
“เรายังอิ่มอาหารเช้าเมื่อเช้าที่แทนไททำอยู่เลย” ใบบัวตอบทั้งที่สายตาและมือเล็กตั้งใจจัดดอกไม้ตรงหน้า
“...” คนตัวสูงก็นิ่งมองดูท่าทีของคนตัวเล็กไม่พูดอะไรออกมาก่อนจะตัดสินใจผละเดินออกจากร่างบางที่จัดดอกไม้อยู่มุ่งไปยังบริเวณตึกด้านข้าง ซ
